Ey benim penceremden bakan yol arkadaşım,
Benim pencerem dedimse de bunu kişisel olarak anlamadığını biliyorum. Bu kadar yolu beraber yürüdük. Yolculuğumuz nasip olursa elbette devam edecek. Artık birbirimizi az çok tanıdığımızı düşünüyorum. Kalp yollarımız aynı hakikatlere talip çünkü. Bu yolda beraber yürümek bizleri daha dirayetli yapıyor. Tek
Düşünmemek,aklımızı kullanmamak adına...
Bir yanlışa saplanmış gidiyoruz.Allah Rasulü(s.a.v.)bir saat tefekkürü,bin rekat, bazı rivayetlerde bin gün,bazı rivayetlerde gece sabaha kadar nafile ibadete denk görmesine rağmen düşünmüyoruz ya! Aklımızı kullanmıyoruz,aklımızı çalıştırmıyoruz.Aklımızı çalıştırmadığımız için de kandırılıyoruz.Algılarla yönetiliyoruz.Birileri bizi nereye yönlendirmek istiyorsa oraya yönlendiriliyoruz.Bir garip hal olmuşuz...
Muhammed Emin Yıldırım
03.06.24
Bir an olsa "hadi" dese "atla gidiyoruz "
Uzun sonu görünmeyen yolculuklara ...
"Nereye" bile diyemeden kendimi o arabanın içinde bulsam
Tenime değse haziranın iç gıdıklayan havası
Kulağımda en güzel şarkılar dans etse
Gözlerimi yanımda ki mi yoksa karşımda ki manzaraya mı baksam diye karar vermek için içimde ki benle kısa sureli kavga yapsam
Sonradan günes gibi sıcak gülümsemesi aydınlatsa etrafı
Ben ona erir vaziyette gitsek buralardan kimsenin olmadığı , olamayacağı yalnız bizden ibaret olan en güzel dünyamıza ..
Nihayetinde soru hep aynı değil mi?
Biz kimiz? Nereden geliyoruz? Nereye
gidiyoruz? Bildiğimizi zannettiğimiz
şeyi nasıl biliyoruz? Neden bir şeylere
inanryoruz? Bir cevap bulabilmek ara-
yışinda sorduğumuz sayısız sorular...