Bir devlete benzetiyorum kendimi
İşim gücüm bitmiyor
Bir türlü yerleşemiyorum odamda
Her istediğim kitabı alamıyorum
Planlar içinde geçiyor ömrüm
Başlayıp tamamlayamıyorum
Bir devlete benzetiyorum kendimi
İçimdeki hükümetin gidişini anlamıyorum
Yıllar ötesini düşünür düşünmez
Hemen mesut ve zengin oluyorum
Nedense geçmiş günler unutuluyor
Tarih kitabı gibi hatıra defterimi okuyorum
Özdemir Asaf/ Devlet ve Ben