Okur Takip Önerileri
N tekrar paylaştı.
Dünyayı kendimize has bir şekilde izlediğimizi, kendimize has bir şekilde sevinç duyduğumuzu, kendimize has bir şekilde güldüğümüzü ya da kendinize has bir şekilde ağladığımızı sanarız. Ama dünyayı, bizden önceki herkesin yaptığı gibi izleriz.
N tekrar paylaştı.
Kim derdi ki, bir zamanlar tüm dünyamız olan anne babamız bir gün, işin sonuna geldiğimizde bizi böylesine ortada bırakacak? Önce bize yürümesini, yemek yemesini, konuşmasını öğrettiler, sonra da bizi öylece ortada bırakıp artık tek başımıza yemek yiyecek, konuşacak, yürüyecek halde olmadığımızda kimsesiz kalmamıza neden olurlar. Her şeyin sırası ters değil mi, yaşlı insanlar olarak dünyaya gelip doğumumuza kadar gençleşmemiz daha doğru olmaz mıydı?