Bazen bir kitabı okuyabilmek için ihtiyacım bir ayraç ve bazen de el aksesuarları (yüzük, oje, kına vb.) olabiliyor. Özellikle ayraç olmadan okuyamıyorum sanki bir eksiklik varmış gibi. Kitabı kapatır kapatmaz tüm okuduklarım -kaldığım yerin bilgisiyle beraber- silinecekmiş gibi. (Çok önemli not: sayfa kıvıran biriydim ama bu aralar onu sevmiyorum.)
Reklamlar yüzünden kendi iletilerimi göremez oldum benim profilimde başka insanların gönderilerinin ne işi var ya. 1K acilen bu işe son ver iğrenç bir uygulamaya dönüştün
Allah yaralar, Allah iyileştirir. Yara kalmaz aslında, yaranın yerine birer perde gerilir. Yaralandığını unutmayan gurur, bunlardan biridir. Belki yırtması en zor olan...
Meyve kurdunu ilk kez elmamın içinden çıktığında görmüştüm, kalorifer peteğinin önünde akşamdı, iğrenmemiştim ama çocuk kafama çok komik gelmişti. İrkilesi beyazlık, histerik bir neşe ve ürkütücü gizem. Bu resmi görünce de öyle hissettim. Küçük Prens'le ise bir alakası yok, onu henüz okumadım :)