Ev
Biz ne diye bahsediyorduk evimizden?
Ev diyorduk sadece.
Eve gidiyoruz,evden geliyorum,eve geldin mi?...
Sadece iki harfin hayatımızdaki yerini düşünün.
Kıymetini bilin. Bol bol fotoğrafını çekin evinizin,odanızın,duvarlarınızın,bahçenizin.
Tadını çıkarın annenizle,babanızla,ailenizle geçirdiğiniz zamanların.
Kaldırın kafanızı o telefondan...
Kestirtmeyin bana o zımbırtıyı...
Sayfa 35Kitabı okudu
Ölmeme gününüz kutlu olsun
"Ölüyoruz...
Yolda giderken, madende çalışırken, köprüden geçerken, asansörde çıkarken, ekmek almaya giderken, feribota binerken, kartopu oynarken...
Çoluk çocuk, genç yaşlı.
Çok ucuza ölüyoruz.
Artık evimize sağ döndüğümüz her gün büyük bir başarı bu ülkede.
Ölmediğimize sevindiğimiz günlerdeyiz.
Mart ayının bir günü de ölmeyenler, yine yırtanlar için “Ölmeme Günü” ilan edilmiş yıllar önce."
Sayfa 131Kitabı okudu
Susmak iyi bir şey değil. Susarsan bir şey değişmiyor. Konuşursan, itiraz edersen bir şeyler oluyor. Balım değişiyor demiyorum ama bir şey oluyor. Susarak beklemek enayilik. En hafifinden korkaklık. Çünkü böyle giderse, özgürce susabileceğimiz bir ülkemiz de kalmayacak.
Nihat Sırdar
Sayfa 19 - KAFAKitabı okudu
BEYOĞLU...
Bize Beyoğlu'nu bu kadar sevdiren iki tane olmasıydı bence.
Gündüzleri gezerken öğreten, doyuran, koruyan, bilgilendiren Beyoğlu, aynı günün gecesinde eğlendiren, hüzünlendiren, teselli eden, dertler denizinde boğulmak üzereyken kurtaran bir Beyoğlu oluyordu.
Konuyu teknikle, hesapla, kitapla, bilimle açıklayamazsanız; liyakatsizlikle, iş bilmezlikle ve menfaatle açıklayabilirsiniz.
~Nihat Sırdar
kafaKitabı okudu
