Kitapçıdan çıktım, tekrar insan çöplüğünün içine daldım... Beni de yakın takibe almış İntikam Tanrısı'nın sıcak nefesini artık devamlı ensemde hissediyordum...
Ryunosuke Akutagava
Yalnız kalışlarımı ve dönüp dolaşıp buraya gelişlerimi seviyorum. Can acıtan tüm yaşanmışlıklarımı, canımı acıtmalarina müsaade edişlerimi de seviyorum.
İçi boşaltılmış bir yas bu sıkı sıkıya tuttuğum.
Ellerimi parçalamış ve gövdesine kan bulaştırmış bir yas.
Okur Takip Önerileri
Herkesi bu kadar kolay affedebilen, kin tutmayı bilmeyen, öfkeden bihaber kalbim, bir tek kendini affedemiyor...
Sırf hayatta kalabilmek için bir şeyler yediğim bu günlerin suçlusu, ruhumun katil zanlısı, yaralarımın sorumlusu; yalnızca benim...
Dünya yıkılsa sırtlayacak gücüm varken, bir virane enkazında ezilip kaldım...
Birilerine öfkelenmek kendine öfkelenmekten, başkalarını affetmek kendini affetmekten daha kolaymış... Öyle kızgınım ki kendime; affedemiyorum... Bu öfkeyi bir dağ gibi sırtımda daha ne kadar taşıyabilirim? Bilmiyorum...
Rüzgar hiç bilmediğim bir çiçeğin kokusunu getiriyor burnuma... Ne güzel bir akşam...
Aramam gereken onca insan
Gitmem gereken onca yer
Yapmam gereken onca iş
Sevmem gereken birileri
Silmem gereken hatıralar
Yetişmem gereken toplantılar
Okumam gereken kitaplar
Seyretmem gereken filmler
Ve içime dağ gibi oturmuş kazıyıp atmam gereken kocaman bir acı var
Ve ben
Acziyetini kabullenen bir tembellikle boşlukta savruluyorum
Kabuk bağlayan yaramı yeni baştan kanatan kim?
Onulmaz derdime dert ekleyen kim?