nil
@nillimsi
ne sevgi kalmış dünyada ne de saygı
150 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
bugün oturdum ölümü düşündüm
bir darağacında ya da yolda yürürken
bugün oturdum ölümü düşündüm
yirmi yaşında ve hayat bu kadar güzelken
Ahmet Erhan
insan bazen kıyısı olmayan bir deniz gibi hisseder ya
her şeyi yapabilir her yere uzanabilirmişsin gibi ama aslında ulaştığın hiçbir nokta yoktur.
sonunu bilmeden düşünmeden gider durursun. bazen bu iyi bir şeymiş gibi gelir insana. oysaki yürüdüğünü sanarken bir de bakmışsın ki tepetaklak yuvarlanıyorsun ve yolda ne seni yavaşlatıcak bir tümsek ne de durduracak bir dost var.
Okur Takip Önerileri
“…Çünkü sonra hayatıma biri giriyor ve ben her şeyin yeniden yolunda gittiğine inanıyorum. Sanki bu ilaçları içmeme gerek yokmuş ve o kişi her şeyi düzeltebilirmiş gibi.”
burda değilsin belki
burda değilsin belki ama
bazen kapının önündeki kedi kadar yakın
bazen hiç gitmediğim bir şehir kadar uzaksın
her gün konuştuğum bir insansın bazen
bazen de hiç tanışmamışız
biz hiç tanışmamışız zaten
sen beni hiç görmemişsin bile
bize en çok zarar verenin düşmanımız değil de en yakın dostumuz olması çok ironik değil mi?
üstümde öyle büyük bir çaresizlik var ki
anne karnından çıkmayı bekleyen bebek gibiyim
ve öyle pis hissediyorum ki
yıkandıkça yüzüme vuran gerçeklerle daha da kirleniyorum
hep bir iyi olma çabası; kendimizi iyi hissetme, iyi gösterme çabası. biraz da mutsuz olup bunu kabullenebilir miyiz artık
Çok bir şey istemedik aslında. Biz de kafamızı yastığa rahat koyalım, yarın ne yiyeceğiz nasıl yiyeceğiz diye düşünmeyelim, sokağa rahat çıkalım, hiç değilse bir kadın olarak insan yerine koyulalım istedik. Nasip değilmiş.
Raflarda çözülmeyi bekleyen sorular ve duvarlarda çözülmeyi bekleyen sorunlar. Hangisinin öncelik taşıdığını bilemiyorum bu yüzden ikisiyle de ilgilenmiyorum.
Belli ki Tanrı yalnızca zar atmakla kalmıyor, ayrıca gözleri kapalı oynuyor ve ara sıra da zarları görülemeyecek yerlere atıyor. 
Stephen W. Hawking
kendi kendimi iyileştirmeye çalışıyorum, bir başkasının bunu yapmaya cesareti yok çünkü.
çevremde kimse yokken yalnız hissediyordum, şimdi çevremde onlarca insan var ama ben daha da yalnız hissediyorum.
“dünyadaki en büyük haksızlıklardan biridir şarkıların insanlardan daha acımasız olması”
Gözler yalan söylemez, insan yalan söyleyebilir ama gözler yalan bakmaz.
Odur gün gün beni yaşatan
Onun kokusu sarmıştır sokakları
Onun gözleridir şafakta gördüğüm
Akşam kızıllığında onun dudakları
Ümit Yaşar Oğuzcan
Mutluluğu hiç umut etmemiştim. Sanırım, mutlu olmayı hiç bu kadar istememiştim.
Şu sıralar bize uyan bir alıntı; "Şu gerçeklerin görünmez olduğu kanısındayız: Bütün insanlar eşit yaratılmışlardır ve Yaradan onlara yaşam, özgürlük ve mutluluk gibi geri alınamaz bazı haklar bağlamıştır. İnsanlar, bu hakların güvence altına alınması için, yasal yetkilerini halkın onayından alan hükümetler kurmuşlardır. Bu hakları yok etmeye kalkışan herhangi bir hükümeti değiştirmek ya da ortadan kaldırmak ve yerine yeni bir hükümet kurmak halkın hakkıdır." 
1984
Eskisi kadar özlemiyorum seni
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor...
Özdemir Asaf
"Sevmiyorum demişti bir keresinde, sevmiyorum bu hayatı ve bu insanları; kimse aldırmamıştı tabii ki bilmeden sonra pişman olacaklarını."