zaten, kendimde ne bulabilirim? ne anlatabilirim? duygularımın korkunç derecede yoğun olduğunu, duygularımın sapına kadar bilincinde olduğumu... kendimi mahvetmek için kullandığım keskin zekâmı ve beni oyalamaya doymayan düş gücümü... ölü irademi ve onu capcanlı yavrusu gibi kollarında sallayan düşünce gücümü. tığ işi, evet
Sayfa 42 - can yayınları
ben, herhangi bir yerin yakınlarındaki küçük bir evde, bugün yaratmadığım eseri o gün de yaratmayarak, yaratmamayı sürdürebilmek için de bugünkülere benzemeyen gerçekler bulmaya çalışarak huzur içinde yaşıyor olacağım. ya da berduşların kapatıldığı bir yerde, dibe vurmanın hazzıyla yuvarlanıp gidiyor olacağım
Sayfa 37
yaşadığı günlerden daha yaşlıydı Buck.başında çok olay geçmişti.geçmişi, yaşadığı güne ekliyor ve sonsuzluk Buck'ın yüreğinde çarpıyordu.
Sayfa 54
Okur Takip Önerileri
işte,hayat nasıl başkalarının elinde şekillenen bir kukla gibiyse, içinde yükselen o kadim şarkı ona yeniden kendini göstermişti.
Sayfa 75
şimdi ne hayat vardı ne de bir kıpırtı.sadece soğuk esen rüzgar, kuytuları kaplayan buz ve ıssız sahillere vuran dalgaların melankolisi.
Sayfa 58