Bazı şeylerin aynı anda hem doğru hem yanlış oluşu, insanların aynı anda hem iyi hem kötü oluşu, birilerinin seni bencillikten uzak bir şekilde severken bir yandan da acımasızca kendilerine hizmet edişleri bana hep çok ilginç gelmiştir.
Ona bir sürü şey vermek istiyordum. Bende olan her şey onda da olsun istiyordum. Birini sevdiğinde insan böyle mi hisseder diye düşündüm. Birine âşık olmanın ne anlama geldiğini biliyordum zaten. Hem hissetmiş hem oynamıştım. Ama birini sevmek. Birileriyle ilgilenmek. Kaderini onunkiyle birleştirip, 'Ne olursa olsun, sen ve ben varız', diye düşünmek.
Oysa kendi dünyalarından kopanlar, yalnızca çevrelerini değiştirmiş olur, kişiliklerini değil. Girdikleri dünyaya uygun düşünce ve tutkuları edinmezler. Bunu yapmaya güçleri yetmez.