“Gençliğimin, en verimli çağında bu kasabaya kısıldım kaldım...”
“Bu kasabada yaşayan insanları ve onların küçük hesaplarını anlamıyorum, ruhuma yabancı ve boğucu buluyorum..”
“Gençliğim kimseye gerekli, olmayan bir izmarit gibi yok olup gidiyor...”
Biri ölür üzülmezsiniz, sonra sandalyeye asılı hırkasını görürsünüz, o hırkanın duruşu kalbinize oturur.
Nuri Bilge Ceylan:
Bizim halk zayıflığı sevmiyor. Zayıflığın ne şekilde olursa olsun sergilenmesini bir erdem olarak görebilecek bir gelenek yok. Biraz da bu nedenle Erdoğan bu kadar oy alıyor. Tevazu falan hiçbir zaman gerçek bir üst değer olamamıştır bizde. Bir ortamda mütevazı olmaya kalkarsanız saygı hemen azalmaya başlar, hissedersiniz.
Sayfa 230 - Norgunk Yayıncılık, Nuri Bilge Ceylan.Kitabı okudu
