Bizim göğümüzün yalnızca gündüzü var.
Senin göğünde akşam oluyor mu İnci? (Sf. 52)
Uçurtmayı Vurmasınlar 'da daha kendi kalbinin atışını tencere tıngırtılarına benzeten küçük bir çocuğun cezaevindeki muamele ve sözdeki tezatlıkları hayretle dile getirişini okuyoruz.
İncecik ama duygu yüklü bir kitap. 
Feride Çiçekoğlu , hapishanede kaldığı yıllarda tanıdığı küçük Barış'ın ağzından yazmış içindeki mektupları. Kitap zaten Barış'ın ağzından onunla hiç vedalaşmadan "kafes" ten çıkmış ve gitmiş olan ablası İnci'ye yazılıyor. Barış'ın kelimeleriyle okuyoruz olayları. O, yaşananları pek anlamlandıramayarak anlatsa da biz okurken anlıyoruz onları.
Eğer ilginizi çekiyorsa filme de uyarlanmış, bakabilirsiniz.
İyi okumalar,
