Koltuğunun altında bir karabatakla
evlendi Hamlet
Ofelya'yla.
Kız hep ıslaktı
boğulduğundan bu yana.
Yağmurun altında
uzun süre unutulmuş
beyaz bir çiçek gibiydi.
Seviyorum seni,
dedi Ofelya,
ve seviyorum
şu kollarında
tuttuğun
siyah kuşu.
Dolaşabilme yollarını düşünmekle geçiyor gecem gündüzüm. Tam bir işkence bu. Şunu şunu yapmak, şuraya şuraya gitmek, görmek. yaşamak. çıkıp dolaşmak istiyor canım; olmuyor. Ölünceye dek değilse bile, uzun bir süre için, hiç olmazsa olmayacak yine de. Şu lanetli koltuk değneklerinden başka bir şey gördüğüm yok yanımda yöremde. Onlarsız tek adım atamıyor, varolduğumu anlayamıyorum.
Bir umutsuzluktur kaplıyor yeniden içinizi. Ve tam bir ne yapacağını bilmezlik içinde, olduğunuz yerde kalıyor, ağlıyor, geceyi bekliyorsunuz; size hiç göz kırptırmayacak geceyi ve bu geceden daha sıkıntılı sabahı.
Öbür dünyalı biriyim ben aslında görevlendirildiğim bir iş yok.
ben de zaten yeni bir acıya, yıkıma bel bağladığıma göre -korkunç bir deli olup çıkmayı bekliyorum.
Sizi bekleyen şaşkınlığın yanında nedir ki benim hiçliğim'?
Ama hiç dost el de mi yok!
Nereye tutunmalı'?
Eh, artık, gömmeliyim hayallerimi. anılarımı.
bir dilenciden başka neyim ki...
ARTIK UNUTTUM KONUŞMAYI!
hiç kimsenin bir başkasını düşündüğü yok.
Cehennemde sanıyorum kendimi, ordayım demek. Din derslerinin sonucu bu. Vaftizimin tutsağıyım ben. Anam babam, benim mutsuzluğumu yapan sizlersiniz, Kendi mutsuzluğunuzu yapan da sizsiniz. Zavallı suçsuz! -Cehennem bir b... yapamaz tanrısızlara.
kendimi dinsizce kelimeler kullanmadan anlatamayacağım için de susmak istiyorum.
bir kaplumbağadan daha tembel yaşadım her yerde
Azmettim, söndürdüm içerimde insan ümidi adına ne varsa.
Azgın boğalar gibi kayalara saldıran
Dalgalar aylarca sürükledi durdu beni;
Beklemedim Meryem'in nurlu topuklarından
Kudurmuş denizlerin imana gelmesini