XIII. Hayat Merdiveninin Yedinci Basamağı
Kitap sevgisi, dostum, Tanrı’nın insana bahşettiği en büyük, en saf, en kusursuz mutluluktur. Diğer mutlulukların yok olup gitmesi, bu mutluluğu arttırır. Kitap sevgisi sana her zaman destek olur. Seni ölene kadar terk etmez, yaşarken de her saatin tadını çıkarmanı sağlar.
Sayfa 99 - EpsilonKitabı okudu
Üçüncü Bölüm / Patros
Karanlıkta yabancı bir evin önünden geçerken içeriden sızan ışığın altında bir ailenin akşam yemeğini bölüştüğüne tanık olmak kadar insanı tez elden yalnızlık acısına garkeden başka bir şey yoktur.
Sayfa 27 - Boyner YayınlarıKitabı okuyor
X. Hayat Merdiveninin Dördüncü Basamağı
İçinizdekini yaşamak için kimseden izin istemeyin. İnsiyatifinizi cesurca kullanın ve diğerleri endişe içinde durmuş, hiçbir şey yapmadan beklerken siz bir şeyler yapın. Kendine güvenen, cesur Zafer Kazanan Öncü ileri atılır ve diğerleri durup onun cesaretine hayranlıkla bakarken o ödülü kapar.
Sayfa 75 - EpsilonKitabı okudu
XII. Hayat Merdiveninin Altıncı Basamağı
Zihninizde yarattığınız hayal. Yüreğinizde filizlendirdiğiniz ideal. Yaşamınızı bunlar kuracak. Siz bunlar olacaksınız.
Sayfa 94 - EpsilonKitabı okudu
“Başarılı olmak istiyorsan başarısızlıkla yaşamayı öğrenmelisin.”
Sayfa 54Kitabı okudu
Güneş gibi ol, daima parla..
Maraton bitmişti iki gazeteci Tanzanya'lı atletle sorar.
- Yarışı kazanma şansınızı zaten kaybetmiştiniz. Neden yarışı bitirmek için kendinizi bu kadar zorladınız?
Soru Tanzanya 'lı atleti şaşırtır. Yine de cevaplar :
- Ülkem beni buraya yarışa başlayayım diye değil, yarışı bitireyim diye gönderdi gönderdi.
Bu kez şaşırma sırası gszetecilerdedir.
Hayat yarışı da Tanzanya' lı atletin yarışından pek farklı değildir. Bu yarışta birçok macera yaşayacaksınız. Mühim olanı, sorumluluklarınızı bilerek ruhunuzu ve tüm hücrelerinizi bu yarışa odaklamanızdır.
Sorumluluklarımızı kaybedersek, yazım hatası dolu cümlelere benzeriz. Şöyle ki:
"İnsanoğlu bir gün;
Virgülü kaybetti, söyledikleri birbirine karıştı.
Noktayı kaybetti, düşünceleri uzayıp gitti, ayıramadı onları.
Ünlemi kaybetti, sevincini, öfkesini, duygularını kaybetti.
Soru işaretini kaybetti, bir gün sormayı unuttu.
İki noktayı kaybetti bir başka gün, hiç bir açıklama yapamadı.
Yaşamın sonuna geldiğinde elinde yalnız tırnak işareti vardı.
İçinde de sadece başkalarının düşünceleri... "
Og Mandino/
Kariyer YayıncılıkKitabı okudu
