Lülü gökyüzünün maviliğine muhtaç. Lülü özlüyor bilinmezi. Lülü bekliyor merhametsiz “anneler”den “afedersin” özrünü. Lülü ağaçlarda, en uçtaki meyvenin peşinde. Lülü işte bir şelale altında. Mutluluktan uçuyor. Lülü bir gece vakti koridorda, karanlık. Atamıyor küçük adımlarını. Gerisin geriye, gözyaşlarını yastığına akıtıyor. Sabahleyin mahcup.