Kimse ona sahip çıkmadı. Kimse onun üstüne düşünmedi. Üstüne düşülmesinden çok hoşlanırdı. Bilemediler..
Hepiniz, şu kızları yetiştirmeyi bıraksanız da biraz kendinizle uğraşsanız.
Sayfa 197
Çok yaman kızdır. Bütün törelerle alay eder. Babasına moruk der. Çok ileri kafalı kızdır. Tanrıya inanmaz
Sayfa 194 - (!)(!)(!)
Şimdi bilemem kendisini mektuplardan gıyaben tanıdığım Hikmet abi ne diyor.
Sayfa 41Kitabı okuyor
#agree with u
Her çeşit kalabalıktan başı ağrıyordu; insan kalabalığı kadar eşya kalabalığı da onu yoruyordu.
Ülkemiz büyük bir oyun yeridir. Her sabah uyanınca, biraz isteksiz de olsak, hepimiz sahnenin bir yerinde, bizi çevreleyen büyük ve uzak dünyanın sevimli bir benzerini kurmak için toplanırız. Küçük topluluklar olarak, birbirimizden bağımsız davranarak ve birbirimizi seyrederek günlük oyunlarımıza başlarız.
Beni anlamıyorlardı. Zarar yok. Zaten beni, daha kimler anlamadı.
Sayfa 73Kitabı okudu
Bütün ucuz romanların yazdığı gibi tüylerimiz ürpererek okuduğumuz bütün aşağılık kitapların söylediği gibi aşk dünyayı başka türlü gösteriyor...
Sayfa 492Kitabı okudu
Beklenen geç geliyor; geldiği sırada insan başka yerlerde oluyor.
Acaba iyi bir şeyler olacak mı? Hayır, dedim kendi kendime. İyi şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı.
Seni tanıdığıma çok sevindim kendi çapımda.
Sayfa 113 - İletişimKitabı okuyor
Ne gördün bütün kapıların birer birer kapandığı bu dünyada? Hangi kusurunu düzeltmene fırsat verdiler? Son durağa gelmeden yolculuğun bitmek üzere olduğunu haber verdiler mi sana? Birdenbire, 'Buraya kadar!' dediler. Oysa, bilseydin nasıl dikkatle bakardın istasyonlara; pencereden görünen hiç bir ağacı, hiç bir gökyüzü parçasını kaçırmazdın. Bütün sularda gölgeni seyrederdin. Üstelik, daha önce haber vermiştik, derler onlar. Her şeyin bir sonu olduğunu genel olarak belirtmiştik. Yaşarken eskidiğini ve eskittiğini söylemiştik. Sevginin ölümünü her pazar çanlar çalarak ilan etmiştik. İşte onların kanunları böyle.
Garip kaderime gülümsedim; aynaya bakarak tabii. Tatlı bir gülümseme. Eski neşemi kaybetmediğimi göstermek için. Sonra durgunlaştım. Neden? Unuttum. Dur, hayır; unutmadım. Yalnız kaldıkça, yalnız kalmaktan korktukça…
…
Buldum: Yalnız kalmaktan korktukça yalnızlığım artıyor.
Sayfa 37 - İletişim YayınlarıKitabı okuyor
Zalim birisinden adalet istemek olur mu.
Sayfa 68
