Oğuzhan Özpolat
@oguzhanozpolat
Yazar
Lisans
3649 okur puanı
Ağustos 2019 tarihinde katıldı
Yıkılmış yuvasının enkazından az önce çıkmış her insan gibi burnumdan soluyordum.
Sayfa 36
Okur Takip Önerileri
“Gözyaşlarının çoğuna üzüntüyle birleşmiş sevgi neden olur.”
Sayfa 77
“ Mutsuz insanların alameti fabrikası hiç geçmeyen yorgunluktur. Sanki hep hastaymış gibi. “
Sayfa 16
Ben yalnızlığı gözlerim gibi taşıdım/ unutmak olmazdı, unutmadım.
Yıllar sürmüş arkadaşlığımızın üzerini bir kalemde çizebildim mi? Evet , aynen bunu yaptım.
Sayfa 166
Hayat hikayedir ve bir insanı sevmek, onun hikayesini sevmektlr.
Martin Heidegger
Herkesin söylediği varsa, birde söylemek istediği vardı. İfade edilmemiş duyguları birikmiş kılcal damarlarında. İnsanın bir olmak istediği varsa, birde olabildiği vardı. Kendinden arta kalanlar tıkamıştı kalbini .
Sayfa 17
Ömründe ilk kez, yaşamı aşan, ölüme baskın çıkan sevgi ateşiyle yanıp tutuştuğunu hissetti.
Sayfa 19
İnsan hüzünlüyken yukarı bakarsa ağlayamıyordu ama yere bakarsa hemen ağlamaya başlıyordu. Bu sebeple O da ruhuna hükmedebilmek için gökyüzüne uzun uzun baktı.
Sayfa 75
Yazmak, anlatmak, birbirini seven iki insan olarak konuşmak, kaçınılmaz olsaydı;
“Sana durup dururken yazmak zorunda kalmasaydım…”
Oğuz Atay
Ve sonbaharın bile aşık olduğu bir mevsimdi gözlerin, o gün başladım yaşamaya. Dolunaydı, ayın her iki yakası sana tutuluyordu.
Oğuzhan Özpolat