Ben dost ile dost olmuşum
Kimseler dost olmaz bana
Münkirler bakar gülüşür
Selam dahi vermez bana
Ben dost ile dost olayım
Ölmezden evvel öleyim
Canımı kurban vereyim
Dünya bâki kalmaz bana
Yunus Emre
Kibritçi Kızlar Diyarı
Çoğumuzun âşina olduğu "Kibritçi Kız" hikayesini hatırlıyorsunuzdur. Hani, soğuk bir kış gecesi, insanlara kibrit satmaya çalışan,çok üşüyen ve sonunda da soğuktan can veren kız. Kibritçi Kız,ölmezden evvel,bir kibrit tutuşturur ve evlerin birinin içine bakar,mükellef bir sofranın etrafına toplanmış eğlenen insanlar vardı.Bir an kendini de orada hayal eder,mutlu olur fakat kibrit söner. Sonra bir kibrit daha,ve başka bir evin penceresi;sıcacık evdeki mutlu insanlar... Böyle böyle hayallere kapılır ve en sonunda tüm kibritlerini tüketir,hayallerde iken, farkına bile varmadan can verir.
Ne kadar da benziyoruz ona, elimizdeki tüm sermayeyi,mahrum kaldığımız şeylere sahip insanları izleyip tatmin olmak uğruna tüketiyoruz. Hepimizin pencere kenarı farklı; Instagram, Twitter ve diğerleri. İzliyor ve hayal ediyoruz birilerini ve var olamadan,kendimizi mutlu sana sana sermayemiz olan zamanın tüketiyoruz... Hiç farkına varamayacağız yok olduğumuzun ve ölümümüz bile bizim olamayacak belki de...Biz banka insanların hayallerini yaşarken zamanın sert rüzgârları bizi bu diyardan uçurup götürecek...
Ben dost ile dost olayım,
Canımı feda kılayım.
Ölmezden evvel öleyim
Dünya bâki kalmaz bana.
[Yunus Emre (k.s)]
"Ölmezden evvel öldürür
Bâkî hayâtı ol bulur
Hak yoluna kurbân olur
Hak yolunun âşıkları"
(Niyazi Mısrî hz)
Varlık âlemine yolculuk, görünmeyen ölümden sonra başlar. Görünür ölümü herkes görür. Bu ölümde ölünün bir takım işlemler sonunda sonuç olarak toprağa girdiğini, o cesedi tedbir ve tenvir eden ruhun aslına döneceği, cesette işlediği amel durumuna göre yerini bulacağını, ayetler bilimiyle anlamaktayız. O ruhun amellere göre durumunun belirlendiği yer ise bizce meçhul olup görememekteyiz. Bu ölümün dış açıdan görünümüdür. Bir de kulların aciz kalıp akıllarının eremediği sonsuzluk var ki, biraz önceki izdırari ölüm diye bahse konu olan ölümün dışında olan ve adına “Ölmezden evvel ölüm” denilen ebedi diriliktir. Bu anlamdaki ölüm, ölmeden yaradana kavuşmaktır. İşte buna “ebedi dirilik” adı verilir. Bu ölüme hazırlık olarak evvela dışımızı temizleriz. Çünkü dışımız temiz olmadan, gerçek diriliğin manevi kutsiyeti bizi kabul etmez. Çünkü bu ölüm varlıkla var olmaktır. Evvela gusül abdesti ve sonra da namaz abdesti alacağız. Bu, iç temizliğinin temizliğine bir ilk eşiktir. İçin dışı kabullenişidir.
Pir Seyyid Mustafa Altun