104 syf.
7/10 puan verdi
“Huzur buluyorum bu büyük düzende.
Kocadım.
Yine de neşeleniyorum ansızın
yükseldiğinde sessizce sis, sabah ışıltısı karıştığında hiç yaratılmamış şeylerin arasında.”
( sayfa 41)
Ursula K. Le Guin , benim en sevdiğim yazarlardan biri. Kendisiyle 
Yerdeniz Büyücüsü kitabıyla lisede tanışmış bu büyülü kitaba aşık olmuştum. Daha sonra diğer kurmaca kitaplarını da okumaya başlamış ve bu çılgın kadına aşık olmuştum. Ursula K. Le GUIN’i daha iyi tanımak için denemelerini ve makalelerini de okuyarak hayatta birçok farklı açıdan bakabilmiş , ki en sevdiğim eserleri genelde bu türde olan eserleridir, tabularımı fark etmiş ve sorgulayarak kendimi keşfetmeye çalışmıştım. Bu yüzden Ursula benim karanlıktaki yıldızlarımdandır. Çok kıymetlidir.
Ursula’nın sadece şiirleriyle barışamadım sanırım. Daha önce birkaç kitapta şiirine denk gelmiş ama çok etkilenmemiştim. Bu kitap da ise bazı şiirler gerçekten çok güzel olmasına rağmen genel anlamda bakınca çok etkilenmedim. Şiirler belki de çeviri olduğundan şiirin ahengini yakalamak güç geldi. Yine de sevdiğim bir kitap oldu. Kitaba tarafsız da bakmam mümkün değil çünkü Ursula’nın ölmeden önce editörüne gönderdiği son eser bu. Bir açıdan veda gibi…
Yani Ursula’yı seviyorsanız eminim yine seversiniz ama sadece şiir kitabı açısından bakılınca böyle mi olur bilmiyorum.
Şimdilik her şey yolunda, kendinize iyi bakın iyi okumalar…
Baş yapıt... Grange polisiye gerilimin kralıdır. Nett!
