Omayra, bu adı verdim sana
ve mevsimleri bütün anlamlarıyla
iki çakılına bir deniz vereyim
hayallerine mavi buğday
Öpüyorum seni boynundaki çukurdan
iniyorum kaynağına
aydınlanmamış yanların ışığa çıkıyor
dokunuşlarımın parıltısında
düğümlü mendilin, gümüş zincirin
sımsıkı mühürlendiğin bütün kilitler
çözülüyor dudaklarımda
Şimdi senin bir adın var
Cevabı ömür süren bir soru bıraktım sana
Elleri kan kokan sevgili
Usta bakışların keşfettiği rahatlıkla arkama yaslandım
elimde şah mat yüzüğümde tek taş siyanür
adınla bulanan bir aşkın, bir maceranın
macerasında
yolun başından beri söylüyordu
günahkâr iki melek olan sağdıçlarım
Ben kimim ?