Soğuk Damga
...
Örtünme vaktim geldi
Vahşi bir melankolide
Sildim parmak izlerimi kendi tetiğimden bile
Kara bir battaniye sarıyor bedenimi
Gecenin gümüş kabzasında
Yaslandığım ağaçtan uğultusunu dinliyorum
İçinden geçtiğim yaralı ormanların
Yakın tarihim: kavgada haydut, aşkta forsa
Yaralı bir hayvan kadar uzak,
Ansızın gelen bir intihar kadar yakınım
Ağaçlarını yaktığım ormanda
...
Sayfa 45
İki Yemin
Ben hep çabuk çekilen tetiğe yaşadım
Yemin ettim
Yüreğimdeki ve bedenimdeki
bütün yaralar adına
yüzünün kuyusuna düştüğüm kuytuda
Sana olanca aydınlığım ve karanlığımla baktım
aşktan yorgun düştü dinim
dağıldı kehribarım
gül ve buğday yetiştiren
Ömrüm adına yemin ederim ki:
Ben seçmedim bu ölümü
Kaçmasan vurmayacaktım
Sayfa 79
kaybolmuş yüzyılların vatanında
ölümün erken takibe aldığı çocuklar
dağlarda değilim sizinle birlik
yalnızca mataranıza su vermeye geldim
Nazım kadar coşkulu
Aragon kadar âşık
Lorca kadar yaralı
serap ile hakikat arası
çağın aşamadığı uçurumlarda
gider gelirim gider gelirim
Kaç kişisin sen sevdiğim çocuk
Sayfa 83 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Ömrüm adına yemin ederim ki:
Ben seçmedim bu ölümü
Kaçmasan vurmayacaktım
Sayfa 79 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Düştüğümüz yolları bize yamayan yolculuk
Sayfa 49 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Bunca yıl uykusuz çeteciler gibi bekledim başını
Bunca yıl saklandığın dağları içimde taşıdım
Soyun tükendi ama ardında hala avcıların var
Değişmedi hayat hakkındaki yırtıcı tasavvurun
Sayfa 48 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Kaçak âşıkları, uçurum bakışlı firarları, mağrur eşkiyaları saklar gibi
Kilitleyin yüreğinizin gizli kalelerini
Sayfa 18 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Dünyanın bir yerinde
Seninle aynı işaretlerin şiirini yazan
Gün gelir şiiri bırakır çöle bakar
Sayfa 13 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Yalnızlık kullanışlı bir şeydir, bazen iyi gelir
Gerektiğinde yalnız olmayı bilmeyenlerin
İnanmayın beraberliğine.
Yay
bulmak değil aramak ömrün altın zamanı
karanlıkta beklettiğim: onca yıl
ok’un değil yay’ın masalı
Gülten Akın
Murathan Mungan’ın Omayra kitabındaki Armalar şiirindeki iki dize için şunları söyleyen bir tevazu örneğidir: “Keşke bu dizeleri Murathan Mungan değil de ben yazsaydım: ‘Bazı sözler karanlıkta söylenir / Bazı sözler hiçbir zaman’ Hani, değiş tokuş mümkün olsa, ben bütün şiirlerimi versem; o, bana bu iki dizeyi verse.”
