Farkında mısınız bilmiyorum ama insan olmanın en değerli yanını kaybediyoruz. Bunu nasıl anlatabilirim bilmiyorum. Çünkü bazı durumları karşılayan kelimeler yok ya da ben daha öğrenemedim. Bir çok kez gündelik hayatımı yargılayıp eylemlerimi gözden geçiriyorum. Kendimle ilgili, çevremle ilgili garip farkındalıklar yaşıyorum. Bunlardan bir tanesi
On yıl sonraki kendime not; eğer kalbinde biri çiçek açtırabildiyse onun hatrına o bahçeyi kimseye talan ettirme. Hayatta değilsen de eğer umarım toprağına güller getirecek vefalı insanların vardır.🪻✨
On yıl sonraki kendime not; eğer kalbinde biri çiçek açtırabildiyse onun hatrına o bahçeyi kimseye talan ettirme. Hayatta değilsen de eğer umarım toprağına güller getirecek vefalı insanların vardır.
A
On yıl sonraki kendime not;
eğer kalbinde biri çiçek açtırabildiyse onun hatrına o bahçeyi kimseye talan ettirme. Hayatta değilsen de eğer umarım toprağına güller getirecek vefalı insanların vardır.
On yıl sonraki kendime not; eğer kalbinde biri çiçek açtırabildiyse onun hatrına o bahçeyi kimseye talan ettirme. Hayatta değilsen de eğer, umarım toprağına güller getirecek vefalı insanların vardır 🍀