-sen de atılacaksın bir gün yuvadan,
çünkü büyüyeceksin çocuk
yara bere içinde kalsan da,
önce kendi kanatlarınla uçmayı öğreneceksin,
kendi başına yürüyeceksin çocuk-
En son söyleyeceğim şeyi en başta söyleyerek başlamak geldi içimden bu kez. Ben seni çok sevdim Kuru Kız. Neden mi sevdim, bakalım neden sevdiğimi, okurken hissettiklerimi yazıya dökebilecek miyim?
Seninle hikayenin başında Ushuaia'da, Arjantin’in Tierra Del Fiego-Ateş Toprakları eyaletinin başkentinde tanıştık. Dünyanın sonundaki şehirde.