"Hayat öylesine akan bir ırmaktır. Kıymetini bilen olur, bilmeyen olur . Sen o ırmaktan yararlanmaya, yıkanmaya bak; insanlar şöyle demiş böyle demiş mühim değil."
Bir türlü karakterleri birleştiremedim. Peri ve Abdullah vardı ne oldular nereye geldiler bu nasıl bir roman. Kafam allak bullak oldu. Kimin ne olduğunu bilemedim. Kişiler birbirine girdi. Okumaktan sıkıldım. Son 50 sayfa kala bıraktım. Sonunu merak etmedim yani.
"Tepenize çığ düştüğünde, bütün o karın altında yatarken neresi aşağı neresi yukarı anlayamaz oluyormuşsunuz. Karı iteleyip kurtulmak istiyor ama yanlış yönü seçip kendinizi daha da derine, kendi mezarınıza gömüyormuşsunuz."
Hasan ,Sohrab,Baba,Emir hikaye çok etkileyiciydi. Yanlız bazı bölümler çok abartılı bir şekilde verilmiş buda insanı biraz sıkıyor. Onun haricinde çok etkileyici bir romandı. Şimdi sıra "Ve dağlar yankılandı" da.