Onlar ne kadar karartırlarsa karartsınlar yine de yarın güneşin doğuşuna engel olamazlar. Karanlık onlara, aydınlık Allah’a emanettir.
Kanaatleri hakkında böyle büyük düşünenlerin, onlara her türden kurbanlar sunanların ve onurlarını, bedenlerini ve yaşamlarını onların hizmetinden esirgemeyenlerin tümü de enerjilerinin sadece yarısını, hangi hakla şu ya da bu kanaate bağlandıklarını, bu kanaatiere hangi yollardan vardıklarını araştırmaya ayırsalardı: ne kadar barışçıl bir görünüm alırdı insanlığın tarihi! Her türden zındığın kavuşturulmasında görülen tüm o vahşet sahnelerini iki nedenden ötürü yaşamamış olurduk: bir kere, engizisyoncular her şeyden önce kendi kendilerini sorgularlardı ve mutlak hakikati savunma kibrinin dışına çıkmış olurlardı; ikincisi, zındıkların kendileri de tüm dinsel tarikatların ve " doğru inançlıların" ilkeleri gibi, kötü temellendirilmiş ilkelerine, onları sorguladıktan sonra artık katılmazlardı .
Sayfa 326
En çok sevdiğimizi en çok incitmemiz sevginin bir çelişkisidir. Sürekli olarak sevdiklerimizin kusurlarını düzeltir, kararlarından kuşku duyarız. Kimi zaman onlara kendimize yüklediğimizden daha yüksek standartlar yüklemeye kalkışırız. Sevdiklerimizin olabileceklerinin en iyisi olmalarını istemek bir kusur değildir; ancak bunu sürekli bir eleştiriyle asla elde edemeyiz.
Sayfa 89Kitabı okuyor
Paylaşmak..
Bana ayrılıp bir kenara bırakılanlar, gördüğümde mutlu etmişti beni. Neydi acaba bunlar, kim bıraktı diye düşünmeden işyerindeki masamda bulduğum bir avuç tadımlıklar. Dışarı çıkmayı tercih etmiş, öğle yemeğine onların arasına katılmamıştım. Oysaki ne kadar şanslıydım. Benim çıkıp gitmeme rağmen sıcaklıklarını her zaman hissettiren o
Bunun üzerine babaları Yakup, çocuklarının düşünmediğini düşündürecek, akıllarında olmayanı akıllarına getirecek, istemeden onlara yol gösterecek olan korkusunu dile getirdi: "Siz farkında olmadan onu vahşi bir kurdun yemesinden korkuyorum."
Boşuna çağrı….
Ama sen -şimdi düşünüyorum da- çok uzaklarda-sın, aşılması zor yüzlerce, yüzlerce kilometre ötedesin.
Bilmediğim bir yaşamın içindesin, yanında başka erkekler var, belki de gülümsüyorsun onlara, geçmişte bana gülümsediğin gibi.
Beni unutman için, birazcık zaman yeterli oldu.
Belki adımı bile ansımayı beceremiyorsundur şimdi. Artık ben senden çıktım, sayısız gölgelerin arasına karıştım. Oysa ben hep seni düşünüyorum ve bunları sana söylemek de hoşuma gidiyor.
Sayfa 102 - Boşuna çağrıKitabı okuyor
Katâde şöyle der:
"Cenâb-ı Hak kullarına emrettiği şeyleri, onlara ihtiyacı olduğu için emretmemiş, onlara yasakladığı şeyleri de onlardan cimrilik yapmak için yasaklamamıştır. Aksine onların faydasına olan şeyleri emretmiş, onlara zarar verecek şeyleri de yasaklamıştır."
Hiçbir şey kendiliğinden, ne o kadar üzücüdür, ne de zor. Bizim gevşekliğimiz, güçsüzlüğümüzdür ona bu niteliği veren. Büyük ve yüksek şeyleri görebilmek için onlara göre bir ruhumuz olması gerekir; yoksa kendi çamurumuzu görürüz onlarda. Doğru bir kürek suda eğri görünür. Önemli olan bir şeyin görülmesi değildir yalnız, nasıl görüldüğü de önemlidir.
Sayfa 57Kitabı okudu
