Sana anlatmak istediğim şeyler var ama uzak
bölüyorum topluyorum bağırıyorum böyle
değişmiyor ki hiçbir şey zaman geçiyor sadece
Yoksulluk insanın en çok ayaklarından anlaşılır. Ayakkabılar her zaman belli eder yoksulluğu. Paltoya kazağa illa ki mecbursundur ama ayakkabı o kadar elzem değildir, pahalıdır. Paran yoksa alınmayabilir; paran azsa kazak, atkı bere daha gereklidir. Bu yüzden dost her zaman başa, düşman ayağa bakar.
Sayfa 158Kitabı okudu
Bir insanı unutmak ne kadar zaman alır? Bir insan bir insanı ne zaman unutur, niye; acaba unutmak zorunlu mudur? Bir insan bir insanın neresinde saklanır? Birbirine kavuşamayan ne çok insan var, onlara ne olur..
Sayfa 151Kitabı okudu
Bir insan bir insanı kaç yıl hatırlayabilir?
Sayfa 149Kitabı okudu
Neden saklamıştı bunca şeyi? Bir şey niçin ölene dek saklanırdı. Sebep? İnsan o şeyden ayrılmak istemediği için mi? Eşyayı sıla bilip de ara sıra bakmak ister insan; belki! Asıl soru şu: İnsan neden saklar eşyayı? O şeyi kullandığı zamanı mı kutsar, o şeyle yaşadığı zamanki kendini mi arar? İnsan zamana dağılmış kaç insan; insanda eskiden olduğu kişilerden kaç tane var?
Sayfa 125Kitabı okudu
Oyunla masal arasında fark vardı. Nuri en çok oyunu sever mesela, hep iyi olan kazanır oyunlarda. Yani tek kişi sadece. Masalınsa farkı şudur, orada "iyiler" kazanır. Bütün iyiler sonsuza dek mutlu yaşar. Herkes. Belki de o yüzden Nuri oyunu, oynamayı; bense masalı seçiyordum.
Gerçek olmayan, üst üste bunca tekrarlanmaz değil mi? Gerçek bir yanılsama değildir herhalde. Kimi gerçeklerin tekrara ihtiyacı var demek fazlaca.
Sayfa 44Kitabı okudu
O bir kere olanı özlüyor Pervin, büyük heyecanı. Aşk dediğin, acımak değil, heyecanı aramak sadece.. Kıpırtı, artık kullanılmadığı için atılan şeylere bile acımak. Sokaktan geçen herkesi kucaklama isteğiyle dolu sevecenlik. Koparılıp evlerdeki vazolara taşınmış çiçekleri öpmek. Bir kere olmasıyla bilinen şeyler arıyor, bir kere olduğu halde iz bırakan, bazı kimseler buna gençlik de der. İnsanın hayatı boyunca o bir kereyi aradığını bilmiyor.
Sayfa 38Kitabı okudu
İnsan anlamadığı zaman çok seviyor. İnsan en çok anlamadığını seviyor.
Sayfa 34Kitabı okudu
Ağlamıyor, özlemiyor, acıyor yalnızca. Acıyor unutulana. Babasının ellerine acıyor, kendi ellerine. Babasının ellerini unutmuyor insan. Yapmak istediklerine acıyor. İnsan acıdığı zaman herkesi, her şeyi çok özlüyor.
Sayfa 33Kitabı okudu
Çocukken karanlıktadır genelde insan. Sonradan hatırlanan, karanlıktan geriye kalan tek şeydir sevgi. Biraz daha sevilmek. Hatırlanan..
Sayfa 27Kitabı okudu
İnsan bilmediği şeyleri de hatırlayabilir.
Sayfa 26Kitabı okudu