Ah Kemal kendini de Füsun'u da yaktın
“Füsun, kolonyayı dökerken Kemâl’i sona saklamıştı. İnsan vedalarda en sevdiğini sona saklar.”
Işkun aldı benden beni
Bana seni gerek seni
Ben yanaram düni güni
Bana seni gerek seni
Ne varlıga sevinürem
Ne yokluga yerinürem
Işkun-ıla avınuram
Sayfa 500Kitabı okudu
"İstediğin kadar büyük ol, geldiğin yer toprak, gideceğin yer gene toprak."
Sayfa 60 - Everest YayınlarıKitabı okuyor
"Bozuldu ağa bozuldu, dünya kökünden bozuldu. Üstüne bastığım toprak ayaklarımın altından kayıyor sanki. Bugün dünü arıyoruz, yarın da bugünü arayacağımızdan şüphen olmasın. "
Sayfa 44 - Everest YayınlarıKitabı okuyor
SEVMİYORDU
" … Camı kalkık pencerenin ötesindeki duru mavi göğü, gökteki geniş kanatlı kocaman kuşu seviyordu da, masanın aynasına vuran duru mavi göğü, duru mavi gökteki aynı geniş kanatlı kuşu sevmiyordu; geçip köşesine oturan teyzenin kan yalamış dudaklarındaki sigaranın dumanlarını pencereden çıkıp boşlukta dağılınca seviyordu da, odadayken sevmiyordu!"
Sayfa 65 - ÖtükenKitabı okuyor
"...
Gözlerinden yağmur gibi dökülüyordu.
...
Açık kapıdan vuran güneşe bakıyordu. Güneşte teyzenin sürmeli gözleri, kan yalamışçasına kımızı dudakları, mavi damarlı kuru elleri. Bütün bunları da sevmiyordu."
Sayfa 58 - ÖtükenKitabı okuyor