Osman

Osman
@ose0
Siirt
7 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Geçen gün gördüm Acımayı unuttum Sevinmeyi unuttum Ben her şeyi artık unutuyorum Ama o geçerken ne yalan söyleyeyim şuramda bir ağrı duydum Ağrı da değildi belki, hani, nasıl Gövdemi yeniden buldum Acılar acılara eklenince ağırlaşıyor Gövdem de ağırlaşıyor Ruhi Beyle ben kocaman bir demet karanfil oluyoruz Şu üstümdeki boşluk kadar Bir demet Yok artık pek konuşmuyoruz Benim sözlerim eksildi Onunki de eksildi Zaten kelimeler sonludur
Reklam
Osman tekrar paylaştı.
Birçok fedakârlıklara hazırlanmak lâzım geldiğini anlıyordum. İçimde hep ne olduklarını bilmediğim gizli ve meçhul ümitlere sarılmıştım; onlar olmasa bir saniye nefes alamazdım; çünkü bütün hesaplar aleyhime çıkıyordu, bu meçhul ümitler beni aldatırlarsa mahvolacaktım.
Osman tekrar paylaştı.
ben hâin değilim, hırsız değilim hayâsız değilim, arsız değilim dikenim yok gülü sevmekten başka kir taşıyan gönül düşer mi aşka

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bulanık çıkmış fotoğraflar gibiydim, görünümsüz Yalnızdım, karışıktım Beni tanıyan kimseler yoktu Hiç yoktu İçime kapanıktım Büyük ağaçların altında Havuzun kırık taşları arasında Bilmezdim mutluluk nedir Bilemezdim Alıp başımı gitmek isterdim İsterdim ama, kalırdım
Bir biçim değildim sanki, bir nesne, bir şey değildim Biraz utandım
Reklam
71 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.