nedensiz de sevilir
Enerjinin kaynağı sevgidir. Sevgi de öyle pazarlıkla elde edilemez. Seveceğim deyip sevemez insan.
Sayfa 873Kitabı okudu
Değişim güçtür ve güç genelde aklı selim olan insanlarda yoktur.
Belki insan asıl beyni durunca ölüyor, yeni bir düşünceyi idrak etme gücünü yitirince. Bizim Porteous da öyle biri. Olağanüstü bilgili, olağanüstü zevk sahibi ama değişme kabiliyeti yok. Tekrar tekrar aynı şeyleri söylüyor, aynı şeyleri düşünüyor. Üstelik onun gibiler ne kadar çok. İçeriden durmuş ölü kafalar. Aynı küçük izin üstünde ileri geri hareket eden ve bu arada hayaletler gibi gitgide soluklaşan kafalar...
...Ve bütün düzgün insanlar felç olmuş. Ölü insanlar ve diri goriller. Arası kalmamış gibi...
Sayfa 176Kitabı okuyor
Gitsem gidemiyorum,kalsam kalamıyorum öyle bir çaresizlik işte..
" Öyle büyümüş ki, içimizdeki yalnızlık sevilmeyi beklerken, beklemeyi sevmişiz," dedi gülümseyerek.
Sayfa 206Kitabı okuyor
Normal dünya zorba bir yer, yabancı maddeler derhal sorgusuz yok edilir. Makul olmayan insanların mutlaka icabına bakılır.
Öyle ya, işte benim de bu yüzden düzelmem gerekiyor. Düzelmezsem makul insanlar tarafından yok edilmem kaçınılmaz olur.
Ailemin beni düzeltmek için ortaya koyduğu çabanın değerini, nihayet anlamıştım sanki.
“O güzelden geliyor bu gözüpek dürüstlük,
Cennet'e götüren seni doğru yoldan,
öyle ki ben umutla yükseliyorum şimdiden.":::!!!
Sayfa 70
Tam yüreğimden yeniden öptü. Her değişinde dudağının, bir kez daha sarhoş oldum o gecede. Kalbimin ta içine sızdı buseleri. Kays'ın adı değil de kendisi olmak geçti içimden. Beni Kays diye çağırarak tekrar tekrar öpmesini istedim. Yüreğinin sıcaklığını hissettim sabaha kadar, Bana sarılmış, kalbimi kalbinin üzerine örtüp öyle uyumuştu.
Sayfa 34Kitabı okudu
Öyle büyümüş ki içimizdeki yalnızlık
Sevilmeyi beklerken, beklemeyi sevmişiz
Bir umutsuzluk mezarının altına
Gömülmüş tabutun içindeyiz..
CAN KUŞU UÇUP DA GİDER
Sormayın dostlarım, halimi bana,
Misafir oldum da, böyle bir hana,
Azrail kapıda, kasteder cana
Yakasız kefeni, biçip de gider.
Daha yaşanmadan, saçımı yolar,
Şu gönül bahçemde, güllerim solar,
Gelir de ayrılık, bir hüzün dolar,
01.14
Yanmak var sana yaklaştıkça biliyorum.
Yok olmak var, kahrolmak var, kül olmak var..
Öyle bakma gözlerime bakma artık ölüyorum.
Yaşamanın ta kendisi oysa bu ölmek değil
Gözlerim gözlerinden başkasını unuttu
Sen yoksan o yokluktur, senden öncesi yoktu...
Ümit Yaşar Oğuzcan
youtu.be/RfV3isVcnLU?si=...
Gayya kuyuları lezzet durağın olsun. Seni öyle çok seviyorum.
Şerefe.
Kızılağaç kendisinin neden öyle bir korku duymadığını merak etti. Büyük ihtimalle, diye düşündü, korkacak kadar bilgisi olmadığı veya neden korkması gerektiğini bilmediği için.
Öyle bir rûzigar ki,
Kendi gitti,
İsmi bile kalmadı yadigâr.
Yalnız şu beyit kaldı,
“Ölüm Allahın emri,
Ayrılık olmasaydı.”
Ama umutla yaşayan insanlar, iyiliğin yerini cömertliğe, sevginin yerini erkekçe susuşa, kaynaşımın yerini yalnız cesarete bıraktığı bu evrene pek ayak uyduramazlar. Sonra da herkes, "Bir zayıf, bir ülküselci ya da bir ermişti," der. Öyle ya, büyüklüğü gözden düşürmek gerekir.
Sayfa 87Kitabı okuyor
