YEMEN PADİŞAHININ HATEMİ TAYI İLE
HİKAYESİ
Bilmem ki bana bu hikâyeyi kim söyledi. Hikâye şudur: Yemen'de bir padişah vardı. Bu padişah diğer adlı, şanlı padişahlardan ileri idi. Hazine bağışlamada benzeri yoktu. Ona cömertlik bulutu denilse, yaraşırdı. Çünkü
eli yağmur gibi para saçardı. Bu padişah, kendisini dünyanın en cömerdi bildiği
için,
Sayfa 115 - Can kitabevi, 8. baskı, 1968
MİLLİYETÇİLİK TASLAYAN İHTİYAR KOZMOPOLİT
Ali Fuat Başgil’in 30 Kasım 1963 tarihli Yeni İstanbul gazetesinde yayınladığı “Milliyetçilik Bahsi” adlı yazıda, hakkımda “nâdân” kelimesini kullanması ve Anadolu Türklerini yine ırklar karması millet diye göstermesi üzerine ÖTÜKEN’in 14 Şubat 1964 tarihli 2. sayısında kendisine cevap vermiş, bilmediği
Tanrı olmamayı seçiyorsan, Tanrı değilmiş gibi davranabilirsin ama sana söylüyorum, sadece öyle değilmiş gibi davranmaktan ibaret olur bu. Tanrı senin gerçeğindir ve onun dışında her ne imiş gibi davranıyorsan bu sadece bir inançtan ibarettir. Ve Tanrı değilmiş de buymuş gibi davrandığında bile, derinde bir yerde Tanrı olarak kalırsın. Başka herhangi bir şey olmanın yolu yoktur.
Pazvantoğlu'nun kişiliği ve başlattığı isyan hareketinin menşe ve sebepleri hakkında Avrupa'da o kadar çeşitli ve çelişkili söylentiler vardı ki, Türkiye'de bulunduğumuz sırada bu konuda yerinden edindiğimiz bilgileri buraya aktarmadan edemedim.
"Oğlu" kelimesi Türkçede erkek evlad anlamına gelir. Pazvant-oğlu Pazvant'ın erkek evladı demektir. Babası "Vidine" ayanı ve eşrafından imiş. Öyle zannediliyor ki, Pazvant'ın şöhreti ve bilhassa
zenginliği, aynı zamanda serasker olan Veziri azamın haset ve endişesini mucib olmuş, bu yüzden Pazvant'ı tutuklamış ve kellesini uçurtmuş.
Pazvantoğlu da babası ile birlikte tutuklanmış, bir süre tutuklu kaldıktan sonra, serbest bırakılmış, ve kendisine ait olması gereken malların ancak pek az bir kısmını kendisine iade etmişler.
Pazvantoğlu "Vidine"e çekilmiş, ve burada yalnız babasının katlinin değil, aynı zamanda kendisine yapılan haksızlığın intikamını da parlak bir şekilde nasıl alabileceğini tasarlamağa koyulmuştu. Bu konudaki fırsatın çıkması gecikmemiş, ve kindar olduğundan çok maharetli ve becerikli bir adam olarak Pazvantoğlu olayları kendi tasarıları için en iyi şekilde değerlendirmesini bilmiş.
Sayfa 96Kitabı okudu
Demek beni anlamaya çalışacaksın? Fena fikir değil...Fakat bana öyle geliyor ki ,boşuna emek! Yalnız bazen iyi bir arkadaş olabileceğimi zannediyorum...Zaman gösterecek...Ufak tefek kavgalar edersem ehemmiyeti yok. Aldırmazsınız...
Yolun ortasında durdu,sağ elinin şehadet parmağını bir çocuğa uslu durmasını tembih eder gibi kaldırıp salladı:
Şuna dikkat edin ki,benden herhangi bir şey istediğiniz gün her şey bitmiş demektir. Hiçbir şey, anlıyor musunuz; hiçbir şey istemeyeceksiniz...
Sonra meçhul bir düşmanıyla kavga ediyormuş gibi hırçın bir sesle devam etti:
Dünyada sizden yani bütün erkeklerden niçin bu kadar nefret ediyorum, biliyor musunuz? Sırf böyle en tabii hakları imiş gibi insandan bir çok şey istedikleri için...Beni yanlış anlamayın, bu taleplerin muhakkak söz haline gelmesi şart değil... Erkeklerin öyle bir bakışları, öyle bir gülüşleri, ellerini kaldırışları, bulasa kadınlara öyle bir muamele edişleri var ki... Kendilerine ne kadar fazla ve ne kadar aptalca güvendiklerini fark etmemek için kör olmak lazım. Her hangi bir şekilde talepleri red edildiği zaman düştükleri şaşkınlığı görmek, küstahça gururlarını anlamak için kafidir. Kendilerine daima bir avı, zavallı birer av olarak düşünmekten asla vazgeçmiyorlar. Bizim vazifemiz sadece tabi olmak, itaat etmek, istenilen şeyleri vermek... Biz isteyemeyiz, kendiliğimizden bir şey veremeyiz...Ben ahmakça ve küstahça erkek gururundan tiksiniyorum. Anlıyor musunuz? Sizinle bunun için dost olabileceğimizi zannediyorum. Çünkü halinizde o manasız kendine güvenme yok.. Fakat bilemem... Ne kuzuların ağzından vahşi kurt dişlerini sırıttığını gördüm...
Sayfa 84
her şey ferden ferda imiş, başlar ve bitermiş. insan tanıkmış, kainat ve sır bir şiir gibi yazılı ve ancak öyle okunurmuş.
Sayfa 139Kitabı okudu
