Elif
@ozgur1elf
Hêvî
Berxwedan jiyan e
Mersin
84 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Önce ayakta kenetlendik birbirimize, kasıklarımız birbirine dayalı, titriyorduk, dudak dudağa, göğüs göğüse, bacaklarımız birbirine geçmiş bir halde, sonra boylu boyunca yere uzandık, üst üste bedenlerin o hoş ağırlığıyla kıvrılıp bükülüyor, şuursuzca, birlikte büyüyor, birbirimizle savaşıyorduk: öldürmek için mi? Kayıtsızlığın yakıcı karanlığına sürüklenmek için mi? Kimliklerimizi yitirmek için mi? Aşktan değil, orası kesin. Ama çok başka bir şeyden.
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Öfkeli miyim? Evet. Neden mi? Çünkü Tanrı olmam ya da sıradan bir kadın-veya-erkek ya da aslında herhangi bir şey olmam mümkün değil. Ben hissettiğim, düşündüğüm ve yaptığım şeyim. Varığımı yapabildiğim ölçüde etraflıca ifade etmek istiyorum çünkü varlığımı ancak bu şekilde canlı tutabileceğim fikrine kapıldım.
Okur Takip Önerileri
Çocukluğun güzelliği ve gerçekliğinin acıklı bir şekilde mahvolması. Şimdi göründüğüm gibi duygusal olmak istemem ama bizler neden çilekli krema gibi yumuşacık bir "Anne Ördek" dünyasına, Alice Harikalar Diyarı'nda kita-bına koşullandırılıyoruz ki, büyüdükçe ve hayatta sıkıcı sorumlulukları olan bireyler olduğumuzun farkına vardıkça hayatın çarklarında kırılıp dökülmek için mi?
Hassas çocuk parmaklarının yumuşak derisinin kalınlaştığını hissetmek; cinsel organların gelişip tende avaz avaz bağırdığını hissetmek; okulun, sınavların (en az tebeşirin karatahtada çıkardığı kulak tırmalayıcı ses kadar sevimli olan bu sözcüklerin), ekmek parasının evliliğin, seksin, uyumun, savaşın, ekonominin, ölümün ve benliğin farkına varmak.
Sosyal ilişkilerim yerlerde sürünüyor. Cumartesi gece hayatıyla olan tek bağlantım Bill' de gitti ve kimsem kalmadı. Hiç kimsem. Umursadığım hiç kimse yok ve bu hissin karşılıklı olduğu aşikâr. Bir insanın diğerini cezbetmesini sağlayan nedir?
Bir kitap okudu
96 syf.
·
Puan vermedi
·
6 günde okudu
Bir adamı anlatmak: Sayfalar, kitaplar, şeritler dolusu; ya da birkaç tümce, birkaç çizgi... Ne biri yeter, ne öbürü. Belki ikisi de gevezelik.
Okuyan karar verir; elbet, kendi hesabına.
Kimi zaman, bir yazının belki de en önemli yeri, can alacak noktası bir dipnottadır . Pek çok okur bu dipnotu atlar geçer, şöyle bir baksa, okusa bile. Yazının, gözle kulak arasında bir yerde, duradurmuşla uçup giden arasında bir yerde yurtlandığını bilmeyen -ya da unutmuş- okurlardır bunlar.
Her şeyden önce, üç ay içinde 1747 kedi ile köpeğin öldürülmesidir. Yani evcilleştirilmiş hayvanların... Yani bizlerin, insanların, işimize yaraması için, binlerce yıl önce yolunu bulup, avından, kırından, dağından kopardığımız, kendimize alıştırdığımız, öğürleştirdikçe de canını da biz vermişiz gibi davranmağa kalkıştığımız hayvanların öldürülmesidir...
"Ağaç görmüş, yakmışlar
Kanat görmüş, kırmışlar
Şimdi de düşmüşler insan izine
Nerede insan, nerede ışık, vurmuşlar"
Hasan Hüseyin Korkmazgil
Yolculuk bir yola vurmaktır kendini; karşı yakaya ulaşmanın bütün hazlarıyla acılarını, güçlükleriyle kolaylıklarını yaşatacak bir yola ...
Bir kitabı okumayı düşünüyor
