Hürriyeti soyunmakta arayan kimse, özgür değil, sadece daha çıplaktır. Özgür ''Özü Gür'' manasına gelir. İnsanın özüyse ne kıyafette ne de yediği içtiğindedir. Sadece yüreğinde, yalnız yüreğindedir Çağın insanı, sadece etiketine yatırım yapıyor, kendine değil. Bu garipliğin doğal sonucu olarak; ömrünü pahalı elbiseler ve pahalı nesnelere kavuşmak için tüketiyor. Böylece insandan sanayi ürününe doğru evriliyor. Artık cismi çok pahalı. Ya kendi? Eskiden her şeye ayıp örten gözlerle bakardık, şimdi ayıp arayan gözlerle. Ayıpların bu kadar artması birazda bizim nazarımızla alakalı. Arıyoruz ve buluyoruz, sonra da cümle aleme rezil rüsva ediyoruz. Böylece ayıplar umuma yayılıyor. Caydırıcılığı kalmayıp normalleşiyor.