Zaman içinde değil, fakat benim anlayamadığım bir boşluk'ta şöyle bir görünüp kayboluveriyordu. Pazar akşamı beni bırakıp gidince artık bitmeyen bir zamana giriyordum, kıyamete kadar süren iki hafta başlıyordu. Şimdiki zamanın üstüne oturmuş bir "boşluk"tu bu.
Sayfa 11Kitabı okudu
Bu uzun, upuzun zaman sadece iki üç saat kadarcık sürüyordu. Ama uzun zaman'ın da bir sınırı vardı. Bekleyiş bana zamanı hissettiriyordu. Bir şeyin, bir sevincin, yaz tatillerinin, Noel'in, Perşembe'lerin, pazar günü annemin arkadaşlarına gitmelerinin ümidi olmazsa mutlu olamıyordum.
Sayfa 9Kitabı okudu
Bir kaç pazar hariç, hemen bütün pazarlarda kadına raslamak mümkün değildi. Dolaşanlar, alış veriş yapanlar hep erkeklerdi.
Sayfa 40 - NehirKitabı okudu
halkın kimi gülüşü tamamen farklıdır. Sizin “çarşı pazar köşeleri" dediğiniz yerlerde bu insanların alçaklıktan, alçaklığa ve sanata duydukları sevgiden gülmediklerine eminim, gülüşleri son derece saf, temizdir, kaba da olsa sağlıklıdır, tersine, toplumumuzda ya da edebiyatımızda bir konuyu uzattıkça uzatan laf ebelerinin gülüşüne hiç benzemez.
Sayfa 151 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
yüksek okur kitlesine sahip olmadığım için "çarşı pazar köşelerinden" okur aramışım ve bu amaçla da "onlardan" söz etmişim; o halde ben "tüm fıkra yazarlarının en beceriklisiyim..."
Sayfa 149 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Yalnız başına dolaşıp dururken kendini oyalamak için insan böyle basit görüntülere [gelip geçenler] takılıp kalıyor işte. Hiçbir anlamı yok, "eğitici yanı da yok."
Pazar ve tatil günleri içimi derin bir sıkıntının doldurması işte bu yüzden.
Sayfa 144 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Bir pazar akşamı sarhoş altı fabrika işçisiyle yan yana on beş adım kadar yürümek durumunda kalmıştım ve bir anda tüm düşünceleri, duyguları, en derin yargıları bile, hem de pek karmaşık olmayan tek bir sözcükle ifade etmenin mümkün olacağına inandım.
Sayfa 141 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Yalnızım. Evde onsuz [ölen annesi] ilk pazar sabahı. Bütün hafta boyunca günlerin geçişini hissediyorum. Onsuz geçen zamanların uzun akışıyla karşı karşıyayım.
Sayfa 46 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
ANZAK KESİMİ. 8 Ağustos 1915 Pazar. Avustralyalı muhabir C.E.W. Bean'ın günlüğü:
"Bu topraklara basalı 15 hafta oldu. Bugün hayatımda gördüğüm en alçakça davranışlardan birine tanık oldum. Sığınağın hemen karşısında 100 Türk ve 2 Alman esirinin barındırıldığı tutukevi çevresine benzin döküp tutuşturuldu. Çok yakın gelen dev alevler karşısında zavallı esirler tutukevinin en uç köşesine üşüştüler. Bu görüntüyü seyredip gülüşenler arasında İngilizler de, Avustralyalılar da vardı. Bu işi yapanın ağzını burnunu dağıtacak onurlu bir kişi yok mu acaba? Bu iş dün de yapılmıştı çünkü. Oysa bildiğimiz kadarıyla Türkler esir düşen subay ve erlerimiz iyi davranıyorlar."
Sayfa 493 - BilgiKitabı okudu
