Yağmur ve bakış açısı.
Bu sene yıllar sonra ilk defa ağaç diktim. Yaklaşık bir aydır haftada iki üç gün bir saatlik yol gidip o ağaçları suladım, topraklarını havalandirdim uğraştım.
Bugün itibariyle yağmur yağdı, bu yağmur yüzümü güldürdü, içime ferahlık verdi.
Normalde belki de yağa yağa haftasonunu mu buldu diyebilecekken bugün öyle mutlu oldum ki..
İşte hayat böyle.. pencereden bakinca dışarda aynı şeyler oluyor ama sizin içinizde bambaşka pencerelerden bambaşka görüntüler canlanıyor..
aynı pencereden bakınca, aynı denize dökülüyor gözlerimiz
pencereden bakınca toprak ve ağaç görünmeli.
Gözlerini koca koca açıp bana bakıyorlar. Onlar bana öyle bakınca ben sımsıkı kapatıyorum gözlerimi, sımsıkı yumuyorum. Böyle büyüyorum. Gözlerim yumulu, ellerim yumulu, bedenim kaskatı.
..hayat onu bunalttığı anda pencereden etrafı seyrederek derman buluyordu; denize, ağaçlara, güzel bir manzaraya bakması mühim değildi, pencereden dışarı bakmayı seviyordu, başka şeyler görebilmenin tek yolu buydu, dışarı bakınca insana küçük mutluluklar katacak bir şeyler ille de bulunuyordu...
Sayfa 271 - DKKitabı okudu
