Iyiliklerinin, kötülüklerinin Tanrı tarafından bir bir sayıldığını düşünen Puritan birey bu bilinçle benliğinde kapanır, kendini her şeyin, bütün evrenin merkezi olarak görür, tanrının hep kendisini esirgediğini, nerdeyse yalnız kendisi için varolduğunu düşünür.