Matbaa mimariyi öldürdü, oysa...
Mimari 15 yüzyıla kadar insanlığın temel kayıt defteri olmuştur nitekim şair Doğan mimar olurdu.
İnsan türünün taşa yazdığının dışında önemli bir düşünceye sahip olmadığını belirtmemiz gerekir. Peki neden? Çünkü dini olsun felsefi olsun her düşünce varlığını sürdürmek harekete geçirdiği kuşağını ötesinde gelecek kuşakları da etkilemek, iz bırakmak ister oysa el yazmalarınin ne eğreti bir ölümsüzlüğü vardır. Bir yapı çok daha sağlam, kalıcı ve dayanıklı bir kitaptır. Yazılı sözü yok etmek için bir meşale, bir barbar yeterlidir. İnşa edilmiş sözü ortadan kaldırmak için toplumsal bir devrim bir dünya devrimi gerekir. Belki kolezyumun üzerinden barbarlar, piramitlerin üzerinden Tufan geçmiştir.
Mimari mi matbaa mi? Hangisi onun sadece edebi ve skolastik aşırılıklarını değil aynı zamanda geniş, derin evrensel hareketini açıklıyor? Hangisi 1000 ayaklı bir canavar gibi yürüyen insan türüne hiç durmadan aralıksız bir şekilde değer üstüne değer katıyor? Mimari mi yoksa matbaa mı?
Bocherville manastırı papazlarının ayinden önce ellerini yıkadıkları lavabonun üzerinde elinde şarap bardağı ile cemaate doğru kahkaha atan eşek kulaklı ayyaş bir keşiş kabartması yer alır. O dönemde taşa yazılan düşünce için günümüzdeki basın özgürlüğüne benzer bir ayrıcalık vardır Bu mimarinin özgürlüğüdür. 
Notre Dame'ın Kamburu