Ben bu hayatı yaşamadım, baştan başlamanın bir yolu yok mu?
Artık kalbimin sırtı yere gelmez. Onun içinde senin gibi bir kuvvet var artık...
Seni niçin seviyorum sanıyorsun? Yalnız altın ışıklı gözlerin ve ateş pırıltılı saçların için mi sanıyorsun? Onlar için de elbette, fakat asıl kafan için, kalbin için, insanlığın için...
Senin sevginle doluyum. Senin hatıranla doluyum. Senin rengin ve çizgilerinle doluyum.
Neyi düşünsem, seni düşünüyorum. Neyi görsem, seni görüyorum.
Seni sevmek benim içimde, toprağı, suyu, güneşi, hayatı ve fikri sevmekle birbirine karıştı. Sen ciğerlerimdeki nefes, gözlerimdeki ışık, kalbimdeki çarpıntı ve beynimdeki düşünce gibisin.
Sen meğerse nasıl her şeyimmişsin benim...
Seni seviyorum. Ama nasıl çıldırasıya...
"Boşuna herkese selam, sana hasret dememiş Nazım :)
"Ben taa senin yanında dahi hasretim sana"
Bu mısra seninle benim aramdaki sevginin en güzel ifadesidir"
Sayfa 248