"O günü ayrı taşırım içimde...Hatta hiç unutmam açık olan radyomuzda bir de türkü çalıyordu 'İşte Gidiyorum Çeşm-i Siyahım'diye.O gün bugündür, nerede duysam elimin üzerine bakıp,annemin o duru göz yaşlarını silerim istemsizce."
Sayfa 115 - Sisyhpos YayınlarıKitabı okudu
Çocukluk günlerimin en berbat gecesinin tek şahidi...Buradaydı.
Kocaman plastik bebek.
Sayfa 8Kitabı okudu
Çöpsüz üzüm benzetmesine kafam takılmıştı benimde.Kadını incelemiştim hemen,hiç üzüme benzemiyordu,aksine kocaman bir bal kabağını andırıyordu.
Sayfa 53Kitabı okudu
Başımı salladım, sonra da gülümsedim. Kafasını kaldırıp bana baktı. İkimizin de gözünün önüne gelenin geldiği gün değil de gittiği gün olduğuna emindim.
Sayfa 134Kitabı okudu
"Allah kahretsin. Elalem ne der diye diye elalemin hayatını yaşar hale geldik. Hayır, burada içeceğim."
Sayfa 105Kitabı okudu
Erkek olmayı ateş etmek, güçsüzlere güç kullanmak, hayvanları öldürmekle ölçüyordu. Aslında bir zavallıydı o.
Sayfa 77Kitabı okudu
Sustum. Geçmiş hiçbir zaman geçmiyormuş diye yüklendim kendime.
Sayfa 69Kitabı okudu
"Kötü tabii... Berbat hem de. Ama şimdi ne desem boş. Yaşanması gerekenleri yaşıyorduk bir şekilde. Bugün normal olan olan flört, o yıllarda bildiğin orospuluktu..."
Sayfa 64Kitabı okudu
Ah bu korku... Gözle görülmese de görünen koca dağları aşarmış işte.
Sayfa 59Kitabı okudu
"İşte... Her insan başlı başına bir hikâye, bir romanmış derler ya. Ne kadar doğruymuş." Burukça gülümsedik birbirimize. Devam etti konuşmasına, "Bazen evlere bakıyorum akşam akşam... Her pencerenin içinde ışıklardan önce ne hayatlar yanıyor veya sönüyor diyorum ve kendi evimin ışıklarını bugün de yakabileyim umuduyla daha hızlı yürüyorum. Umuda yetişmek için.Umut olmasa hemen ölür insan."
Sayfa 58Kitabı okudu