Platon'un "Cumhuriyet" İsimli Eserinde Yer Alan Ünlü "Mağara Benzetmesi" :
Bazı insanlar karanlık bir mağarada, doğdukları günden beri mağaranın kapısına arkaları dönük olarak oturmaya mahkumdurlar. Başlarını da arkaya çeviremeyen bu insanlar, mağaranın kapısından içeri giren ışığın aydınlattığı karşı duvarda, kapının önünden geçen başka insanların ve taşıdıkları şeylerin gölgelerini izlemektedirler. İçlerinden biri kurtulur ve dışarı çıkıp gölgelerin asıl kaynağını görür ve tekrar içeri girip gördüklerini anlatmaya başlar ama içerdekileri, duvarda gördüklerinin zâhiri olduğuna ve gerçeğin mağaranın dışında cereyan etmekte olduğuna inandırması imkânsızdır.
Sayfa 57 - Tutku Yayınevi/ 1. Basım: Nisan 2014Kitabı okudu
platon' un mağara benzetmesi
" İnsanları, ışığa açılan uzun bir girişi olan , yeraltı mağarası gibi bir yerdelermiş gibi düşün. Çocuklarınızdan beri oradalar, kıpırdamasınlar diye ayakları ve boyunları zincire vurulmuş, zincirleri yüzünden etraflarına bakmak için başlarını bile döndüremiyorlar ve sadece önlerini görebiliyorlar.
-Platon ,Devlet
Sayfa 88 - Maya kitap pdfKitabı okudu
Platon'un Mağara Benzetmesi:
"İnsanları, ışığa açılan uzun bir girişi olan, yeraltı mağarası gibi bir yerdelermiş gibi düşün. Çocukluklarından beri oradalar, kıpırdamasınlar diye ayakları ve boyunları zincire vurulmuş, zincirleri yüzünden etraflarına bakmak için başlarını bile döndüremiyorlar ve sadece önlerini
Sayfa 42Kitabı okudu
Platon'un mağara benzetmesinde dile getirdiği, filozofun belirsiz tasavvurlardan doğadaki görüngülerin ardındaki gerçek idealara uzanan yoludur. Bir yandan da Sokrates'i düşünmektedir Platon -"mağarada yaşayanlar" tarafından alışık oldukları tasavvurları kurcalayıp onlara gerçek kavrayış yolunu göstermeye çalıştığı için öldürülen Sokrates'i. Böylece mağara benzetmesi filozofun cesaretini ve eğitimci olarak sorumluluğunu da ifade etmektedir.
Sayfa 105Kitabı okudu
Mağaranın karanlığından çıkan yol
Bir yeraltı mağarasında yaşayan insanlar düşün. Sırtları girişe dönük, elleri ve ayaklarından bağlanmışlar; onun için mağaranın duvarlarını görebiliyorlar sadece. Arkalarında yüksek bir duvar daha var ve bunun ardında da çeşitli şekilleri duvardan biraz daha yüksekte tutarak, insan benzeri varlıklar gidip geliyor. Bu şekillerin arkasında bir ateş
Sayfa 104Kitabı okudu
İdealar Dünyası ve mağara alegorisi
Akıl yürütme, Platon'u tek bir sonuca götürür; maddi dünyadan tamamen ayrı bir İdealar ya da Formlar dünyası olmalıdır. Mükemmel "üçgen" ideası ile mükemmel "yatak" ve mükemmel "köpek" ideaları da orada bulunur. İnsan duyularının bu yeri doğrudan algılayamayaca ğını, bunun bize ancak akıl yoluyla algılanabilir
Sayfa 53 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
PLATON'UN MAĞARA BENZETMESi
Bir yeraltı mağarasında yaşayan insanlar düşün. Sırtları girişe dönük, elleri ve ayaklarından bağlanmışlar; onun için mağaranın duvarlarını görebiliyorlar sadece. Arkalarında yüksek bir duvar daha var ve bunun ardında da çeşitli şekilleri duvardan biraz daha yüksekte tutarak, insan benzeri varlıklar gidip geliyor. Bu şekillerin arkasında bir ateş
pan yayıncılık, çeviri: Sabir Yücesoy, 45.basım
İki Mağaranın Hikâyesi
Morpheus Neo'ya "Zihnin için bir hapishanede," der. Köleler, savaş mahkûmları, toplama kampı kurbanları bile, an gelir, zihinlerinde özgür olurlar. "Bedenime sahip olabilirler, ama ruhuma asla." Köleliğe ve mahkûmiyete karşı bu direniş
çağlar boyunca birçok kahramana şiar olmuştur.
Örneğin Epictetus, Fredrick Douglass,
Platon'un mağara benzetmesinde dile getirdiği, filozofun belirsiz tasavvurlardan doğadaki görüngelerin ardındaki gerçek idealara uzanan yoludur. Bir yandanda Sokratesi düşünmektedir Platon " mağarada yaşayanlar" tarafından alışık oldukları tasavvurları kurcalayıp onlara gerçek kavrayış yolunu göstermeye çalıştığı için öldürülen Sokratesi. Böylece mağara benzetmesi filozofun cesaretini ve eğitimci olarak sorumluluğunuda ifade etmektedir.
Sayfa 105 - mağara alegorisiKitabı okudu
Önsöz
"2) Idola specus (Mağara İdolleri), bireyin düşünsel ve bedensel yapısından doğan yargılardır. Birey dıştan gelen etkileri kendi zihnine yansıdığı gibi görür. Bu nedenle de doğanın bütünü yerine kendine yansıyan bölümünü temel alır; nesneler arasında aşırı ayrım ve benzetmeler yapma yoluna gider. (Burada 'mağara' benzetmesi Platon'un 'Devlet' diyaloğundaki 'mağara' simgesinden etkilenerek kullanılmıştır.)"
