Hepimiz ölümlü varlıkların çekebileceğinden çok acı çektik. Hepimiz belli bir düzeyde özgürlüğü tattık.
Sayfa 599Kitabı okudu
Tüm evren ışık içinde yüzmektedir. Her şey canlı ve hareketlidir. İnsan da tükenmez enerji ile yüklü, yorulmak bilmeyen bir varlıktır. Karanlığın ve tutukluğun sadece insanların zihninde bulunması gariptir.
Cennetin bütün yıldızları, güneşin yardımıyla üzerimizde parıldarken neden hâlâ karanlık içinde bocalıyoruz?
Eriyor, yok oluyoruz, çünkü yaşama arzumuzu yitiriyoruz.
Ve 21. Ayet şöyle devam eder: dolu olarak gittim ve Tanrı beni eve yine boş gönderdi.
Sayfa 38Kitabı okudu
Biliyor musunuz, kimi zaman biraz kaçık olduğumu düşünüyorum.
Tüm sorumlulukla içinde bulunduğumuz bu dünyadan daha iyi bir dünya var mı? Çalışma, gelecek nesil için değil! Çalışmayı bırak, yaratmaya bak!
Serseriliğin edebi tanımı. :)
Fakat ne düzenim, ne disiplinim ne de gayem vardı. Tamamen içgüdümün, arzumun, isteklerimin esiriydim.
İnsan aşkın edebî zaferiyle yıkanmışsa, güç yada bilgi arar mı?
“Ey insanoğlu olduğun yerde dur ve dinle! Yanlış yoldasın. Yok olmaya doğru gidiyorsun.”
Fakat insanoğlunun kendisi de doğaya aykırı değil midir?
Aşkı ifade etmesini öğrendiğimiz gün, aşkı tanıyacak, aşka sahip olacağız…
“İnanç! İnancımızı yitirdik. Tamamen kaybettik. Yani, her şeye inancımızı!”