Ölüm bize, uçarken vurulmuş kuğunun, kim bilir hangi karanlık Hikmet tarafından saçlarından yakalanmış Akhilleus'un sonunu sunar. Pompei'deki evinin girişinde dumandan boğulmuş kadın için olduğu gibi, ölüm, öteki dünyada, kaçışın koridorlarını uzatır sadece.
Sayfa 26Kitabı okuyor
Münevver Özgenç yazdı...
EFELYA...
- Başına bir hâl gelirse dağlara gel dağlara- demiş ya âşık;
Başımıza gelmedik hâl kalmayan bu savaş-şiddet- yıkım günlerinde, şiire, öyküye, romana daha fazla sığınmalı desem yeridir sanırım. Ülke hallerinden kaynaklı kuşandığımız acıyı, kederi, hafifletmek için.
Eğitimci- Şair- Yazar Mehmet
Ertesi gün Bilecik'teydik. Burası kederin timsalidir… İngilizler tarafından hazırlanmış özel imha taburları Bilecik üstüne saldırmıştı. Bu şehir, bölgenin ticaret merkezi, zenginliklerinin deposu idi. Mağazaların, dokuma tezgâhlannın üzerinden hâlâ dumanlar çıkıyor ve bu yeraltı mahzenlerin- den hep o ceset kokuları yayılıyordu. Dinamit kalıntıları, yıkılmış izbeler ve Pompei'yi hatırlatan dar sokaklar. Sanki dün yıkılmış bir Pompei! Şehir, yokuş biçiminde inşa edilmişti. Şimdi, adamakıllı tüten bir haldeydi. Yıkıntılar, yıkıntılar…
Sayfa 309 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Onun aşkıma etkisi, patlayan volkanın Pompei'ye etkisi gibiydi: Onu hem yakıp yıkıyor hem de onu dokunulmaz kılıyordu.
Değiştirilemez olanla uzlaşmalı insan.
"Ne olduğunu anlayamadığı bir şeylerin eksikliğini çektiği için keyifsiz olduğunu hissediyordu."
Sayfa 24Kitabı okudu
