Ne zaman Emirgan'a yağmur yağsa
Sen geçersin aklımdan gözlerin geçer
Bir rüzgar saçlarını dağıtır çınaraltında
Sonra bir yığın sararmış yaprak hüzün dolu
Derken akşam olur içini efkar basar insanın
Sonra ver elini İstinye yolu.
Ne zaman Sonbahar gelse hüzünlü yapraklarla
Ne zaman Aşiyan'da otursam denize karşı
Ellerin geçer aklımdan içim burkulur
Sonra sevdiğimiz şarkılar açık saçık
Bu sonbahar akşamları böyledir zaten
Sevmek bir roman gibidir artık.