Sözel taciz bir yandan insanın kendisini yetenekleri olan, sevilmeye layık ve değerli bir varlık gibi görebilmesini engellediği gibi bir yandan da hayatı boyunca yaşayabileceği kötülüklerin, olumsuzlukların, başarısızlıkların ön habercisi oluyor.
Sayfa 121 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Mükemmeliyetçi anne-babaların çocukları genelde iki yoldan birini seçerler: Ya anne-babalarının sevgi ve onayını kazanmak için çabalayıp dururlar ya da başarılı olmaktan korkan isyankâr bireyler olurlar.
Sayfa 119 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Mükemmeliyetçi anne-babalar, çocuklarının mükemmel çocuklar olmalarını sağlayabilirlerse gerçekten mükemmel bir aileye kavuşacakları hayaliyle yaşarlar. Kendileri sağlayamadıkları istikrarı çocuklarından bekler, aile dengesini kurma ve sağlamlaştırma yükünü onlara yüklerler. Doğal olarak çocuk bu konuda başarısız olunca da ailenin günah keçisi rolünü üstlenir. Bir kez daha, bir suç ve başarısızlığın sorumluluğu çocuğa bindirilir.
Sayfa 115 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Babaların kızlarının gelişen cinsellikleri karşısında kendilerini rahatsız hissetmeleri ve hatta bu dönemde asabi olmaları sıkça görülen bir durumdur. Küçüklüğünde yumuşak ve sevecen olan bir baba bile kızı olgunlaştıkça ona karşı hissettiği ve kabul edemediği cinsel arzuların önüne geçebilmek için problemler yaratmaya, ilişkiyi bozmaya çalışabilir.
Sayfa 113 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Ruh sağlığı yerinde olan anne-babalar, büyüyen çocuklarının becerilerini sevinç ve heyecanla karşılarlar. Rekabet eden anne-babalarsa kendilerini yoksun hissederler, endişe duyarlar, hatta bazen bu durumdan korkarlar. Duygularının sebeplerini bilmedikleri halde hissettiklerinden çocuklarını sorumlu tutarlar. Ergenlik çağında kız çocukları kadınlığa, erkek çocukları da erkekliğe ilk adımlarını atarlar. Kendini yetersiz hisseden anne-babalar için çocuklarının ergenlik yaşı özellikle endişe verici bir zamandır. Kadınlar yaşlandıkları ve güzelliklerini kaybettiklerini düşündükleri için kendilerini kötü hissederler, hatta korkarlar. Kızlarını rakip olarak görüp onları özellikle kendi kocaları önünde küçük düşürme ihtiyacını hissederler. Erkekler de cinsel iktidar ve güçlerine karşı bir tehdit hissedebilirler. Evde sadece bir erkeğe yer vardır. O yüzden oğullarını aşağılayarak bir bakıma onları küçük ve çaresiz bırakmaya çabalarlar. Ergenlik çağında çocukların hissettiği bağımsızlığını ilan etme ve bir yetişkin gibi davranma içgüdüsü de bazen aile içi çatışmaları körükleyebilir.
Sayfa 110 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Aslında büyümekte olan bir genç kız için en yaralayıcı etken arkadaşları önünde utandırılmaktır. Fakat toksik anne-babaların kendi ihtiyaçları çocuklarınınkinden önce geldiği için Vicki'nin annesi de kızının hissettiklerine önem vermemişti.
Sayfa 109 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Birçok anne-baba yol gösterme etiketi altında sözel tacizde bulunurlar. Hakaretlerini ve eleştirilerini haklı çıkarmak amacıyla, "Daha iyi bir insan olman için yardımcı olmaya çalışıyorum," ya da "Hayat çok zor; biz sana dayanıklı olmayı öğretiyoruz," gibi sözler söylerler. Eğitim maskesi arkasına saklanan bu tacizi, çocukların fark etmesi de çok zordur.
Sayfa 107 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Başkalarıyla dalga geçen şakaları hepimiz yapmışızdır. Çoğunlukla bu şakalar kimseye zarar vermez. Ama toksik anne-babalar söz konusu olduğunda bu şakaların tarzı, miktarı ve kimin yaptığı onları birer sözel taciz unsuru yapar. Çocuklar anne-babalarının kendileri hakkında söyledikleri şeylere derinden inanır ve içselleştirirler. Korunmasız çocukları pahasına, bu tip şakalar yapmaya devam eden anne-babalar aslında birer sadisttir.
Sayfa 105 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Toplumumuzda çocukların disiplini genellikle çekirdek ailenin içinde halledilen bir konu olmuştur; özellikle evdeki babanın takdirine bırakılmıştır. Bugün çeşitli milli kuruluşlar sıkça görülen fiziksel ve cinsel taciz vakalarıyla savaşmak için aktif bir şekilde çalışmak gerektiğinin farkına varmışlardır. Fakat en duyarlı bilirkişiler dahi hayatları boyunca sözel tacize uğramış çocuklar için bir şey yapamamaktalar.
Sayfa 103 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Çocukluğunda yaşından üstün bir olgunluk göstererek hayatının zorluklarına ve sorumluluklarına göğüs germişti. Ona verilen değer ile gösterdiği başarı arasında doğru orantılı bir ilişki kurmuştu. Halbuki doğuştan sadece Steve olduğu için sevgi ve saygı görmeyi hak ediyordu. Özsaygısı kendi içinde bulabileceği özgüven yerine tamamen aldığı ödüllere ve yüksek notlara bağlanmıştı. Bir yandan da anne-babasının yetersizliklerini kendi başarılarıyla dengelemeye çalışmış olabilirdi.
Sayfa 96 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Büyüdüğü evdeki kargaşadan dolayı Steve kendini derslerine vermiş ve bu yüzden de okul ve iş hayatında olağanüstü bir başarı göstermişti.
Sayfa 96 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Bazı alkolik anne-babaların çocukları günah keçisi rolünü üstlenirken, bazıları da ailenin kahramanı, altın çocuğu olurlar. Üstlenmek zorunda kaldığı büyük sorumluluklara karşı gösterdiği başarı için, gerek aile fertleri gerek eş dost tarafından iltifata boğulurlar. Yaratılan bu pozitif ortam çocuk için daha sağlıklı gibi görünse de, aslında içinde bulunduğu duygusal yoksunluk ve başıboşluk çocuğun içinde benzer kâbuslar oluşturabilir. Çocuk hayatı boyunca ulaşılması imkânsız hedefler uğrunda kendine zarar verici bir çaba sarf eder.
Sayfa 95 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Alkolik ailelerde günah keçisi rolünü genelde çocuklar üstlenir. Bazıları bu negatif imajlarını destekleyecek şekilde kurarlar hayatlarını. Bazıları da gerek duygusal gerekse fiziksel (Carla'nın baş ağrılarında olduğu gibi) semptomlarla kendilerini cezalandırırlar.
Sayfa 95 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Halbuki ne kadar acı verirse versin, tanıdık duyguları tekrar yaşama isteği her insanda olan bir içgüdüdür. Bilinen köy kılavuz istemez, sağladığı düzen insanı rahat ettirir. Kuralları biliriz, beklentilerimiz karşılanır, sürprizlerle karşılaşmayız.
Sayfa 87 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Bir çocuk küçük yaşta anne-babasının rolünü üstlenmek zorunda kaldığında, hayatında kendine örnek alması gereken insanların olmaması, gelişmekte olan özkimliğine ciddi zarar verir.
Sayfa 86 - İletişim YayınlarıKitabı okudu