Raskolnikov’dan Razumihin’e
Madem öyle, dinle: Senden başka bana yardım edebilecek kimseyi tanımadığım için sana geldim.. Çünkü sen ötekilerin hepsinden daha iyisin, yani daha akıllısın, doğru karar verebilirsin... Ama şu anda hiç kimseye, hiçbir şeye ihtiyacım olmadığını anlıyorum. Anlıyor musun? Hiçbir şeye... Kimsenin, hiç kimsenin ne yardımına, ne ilgisine ihtiyacım var.. Ben... yapayalnızım... Neyse, yeter artık! Beni rahat bırakın!
Sayfa 135 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
