Gerçek yalnızlığı kim bilebilir-herkesin bildiği kelime anlamıyla değil,çıplak dehşetiyle?-Yalnızlık,yalnız insanların kendilerine bile maskeli görünür.En umutsuz kalmış,tecrit olmuş,yapayalnız insan bile bir takım anılarla ya da yanılsamalarla birliktedir.Bazen olayları birbirine bağlayan can damarları,maskenin tülünü bir an havalandırır.Ama sadece bir an,hiç kimse,mutlak bir ruh yalnızlığının daimi seyrine aklını yitirmeden katlanamaz.