"razumov, "mahvoldum, kaçamam bile," diye düşündü. diğer bütün insanların dünyanın bir yerinde, bir köşeleri vardır - sorunlarını götürme hakları olduğu ufak bir taşra evi. somut bir sığınak. razumov'un hiçbir şeyi yoktu. düşünce sığınağı - bir güven barınağı bile yoktu. bu öyküsü ile kime gidebilirdi ki bu kocaman dev ülkede?"