"Size bu kadar yüz verdiğim için sizden nefret ediyorum;size bu kadar ihtiyacım olduğu için daha da çok nefret ediyorum. Fakat şimdilik size ihtiyacım var...sizi kollamam lazım."
Duvarlar boyunca sıralanmış ölüler, boyalı lahitlerin içinde sıra bekleşirlerdi; ve ruh, değişimlere uğratılmadan, uyuyakalırdı bir başka hayata uyanıncaya dek.
Her şeyi bildiğimden ötürü hiç bir şey yok artık, benim için.
Benim için artık ne umut var, ne bunaltı, ne mutluluk, ne erdem, ne gün, ne gece, ne sen,ne ben hiçbir şey.