Uzun yaşayan şairler de var. Hepsi Rilke, Cemal Süreya, Özdemir Asaf, Edip Cansever, Turgut Uyar gibi altmışını görmeden hayata göz yummamış. 
İlhan Berk 89 yaşında, 
Rabindranath Tagore 80 yaşında, Atilla İlhan 80 yaşında ölmüş. 
Ataol Behramoğlu 82 yaşında ve halen hayatta. İçine atmayacaksın ve yeni fikirlere açık olacaksın genç kalmak için. Dingin fiziksel aktivitelere yönelmenin daha yararlı olduğunu düşünüyorum uzun yaşamak için.
Bir kez için, her şey, yalnızca bir kez için.
Bir kez için, hepsi bu.
Ve bizler de bir kez için.
Bir ikinci yok hiçbir zaman...
Sayfa 77 - İmge KitabeviKitabı okudu
Niçin
İnsan olmak zorunluluğu ve niçin yazgıdan kaçarak
Yazgının özlemini çekmek?
Sayfa 77 - İmge KitabeviKitabı okudu
Sürekli
emeğinin sonucunda sekizinci küreye ulaşan inisiye, kendisinden önce buradan geçmiş olanların teşekkür şarkıları söyleyen seslerini duyar, bu, şair Rilke'nin "dennoch preisen", yani 'aksine övgü' terimiyle ifade ettiği duygudur. "Orpheus'a Soneler" kitabında, Rilke, mitik Yunan şairden 'övmek, sadece / Övmekti görevi' şeklinde bahseder.
Çünkü en yakın olan da uzaktır insana.
Sayfa 67 - İmge KitabeviKitabı okudu
Sönse bile ışıklar ve bana
Dense bile: Bitti artık, gelse bile sahneden
Kül rengi bir hava akımıyla boşluk,
Suskun atalarımdan hiçbiri
Yanımda olmasa bile, hiçbir kadın, hatta
Kahverengi gözlü şaşı çocuk bile,
Yine de kalırdım.
Seyretmektir daima olagelen.
Sayfa 45 - İmge KitabeviKitabı okudu
geceleri ağlayarak
yattığımı söyleyemediğim sen,
özü beni bir beşik kadar yoran.
benim yüzümden uyumadığını
bana söylemeyen sen:
bu hasreti gidermezsek
nice olur halimiz?
sevenlere bir baksana,
itiraf etmeye başlar başlamaz
nasıl da yalan söylerler.
sensin yalnızlığımın tek sebebi. tek seni karıştırabilirim.
bir süre sensin o, sonra yine uğultu
ya da iz bırakmayan bir koku.
ah, kaybettim hepsini kollarımda,
bir tek sensin, sen, tekrar tekrar doğan:
sana hiç bir zaman sarılamadığımdan, vazgeçemiyorum
bir tek sensin sen
“İnanın bana, önemli olan, hayatta hiç değilse bir kez kutsal bir ilkbaharın yaşanmasıdır; öyle bir bahar ki, insanın gönlünü ilerideki bütün günleri altın yaldızla kaplamaya yetecek kadar ışık ve parıltıyla doldursun.”
“Bütün bunlar bir düş sanki. Beni büyüledin, Helene. O çiçekli dalla kendimi de sana teslim ettim. Her şey bir başka türlü şimdi, içim aydınlıkla dolup taşıyor. Geçmişe ilişkin hiçbir şey bilmiyorum artık. Hiçbir acı, hiçbir sıkıntı hissetmiyorum, bir istek bile duyduğum yok. Hep böyle tasarlamıştım mutluluğu -ölüm ötesindeki mutluluğu...”
Aynı mutluluğu yaşayan iki insan birbirini çabuk bulur.
783.jpg){kind=small}
ve ben okudukça perde perde açılmakta zaman.-
Sayfa 68Kitabı okuyor
Dimdik ve iyi olabilir ruhum;
ne var ki eğilrneden taşıyacak güçte değil
yüreğimi, çarpık damarlanındaki kam
ve içimin bütün acılarım.
Ne bir bahçesi var, ne de bir yatağı,
Bütün yapabildiği, konmak iskeletime
korkudan titreyen kanat darbeleriyle.
Sayfa 66Kitabı okuyor
O ki, şimdi sevdiği kalmadı.
Sayfa 65Kitabı okuyor
yaşayan, acı çeken ve gürültü eden.
Sonsuz bir çığlık içimde, yüreğimden mi,
yoksa karnımdan mı geldiğini bilmediğim.
Sayfa 59Kitabı okuyor