İyisi mi ne keyfine ne rengine kan, delikanlı
Ben de büyüdüm ve küçülmek istiyorum an be an
Ah, istemekle olsaydı her istek ve yerine gelseydi içimden geçen dilek
Tadından tuz biber çalınırdı hayatın koca bebek
Gel geçelim konunun en hakiki merkezine
Ve aşka dalalım ve nakşa geçelim
Kendimize güvenli bir yol seçelim bulana kadar toprak eşelim
Bir gün sen de ağlayacaksın be neşelim
Senin baktıkların senin battıklarındır
Neye meylettiysen ona doğru yollanırsın
Gönül kuşunu hangi avcı vurduysa onun yanına uğurlanırsın
Herkes bir yolcudur yoluna kurban olduğum
Şimdi bana burayı tapulamış bir dünyalı gösterin
Ve şimdi gösteremediklerinizle övünün
Ben en doğruya en yanlışlardan geçerek ulaştım
Sizin bataklıklarınızdan gül bahçesine nihayet ulaştım
Bir sebep ve bir sonuç biri en dipte biri en uç
Her sorumun cevabı neredeyse korkunç
Okullardaki tek boyutlu insan yetiştirme programı, hayatı anlamayan, değişik disiplinleri kavramadan, vida gibi hep aynı noktada dönüp duran bireyler yaratıyor. Okul eğitimini, değerli kitaplar okuyarak tamamlamak gerekiyor.
Bir şey yap. Güzel olsun. Çok mu zor?
O vakit güzel bir şey yap. Dilin mi dönmüyor?
Güzel bir şey gör veya güzel bir şey yaz. Beceremez misin?
Öyleyse güzel bir şeye başla. Ama hep güzel olsun.
Çünkü ''her insan ölecek yaşta" geç kalmayasın.