"Sen de dövecek misin çocuklarını?"
"Ben mi? Niye döveyim, dövmem ben.
"Ama baban dövüyor. O da kendi babasından çok dayak yememiş mi?”
” O insan olamaz doktor hanım.
İnsan olmaya da ömrü yetmez zaten.”
Parmaklarım büyüdü diye mi tutmuyorsun artık ellerimi? Keşke hep küçük kalsalardı... Ne oldu da ayrıldı ellerimiz baba? Hiçbir zaman soramadım bunu sana. Sormak istediğimde fırsat olmadı, fırsat olduğunda cesaretim...