Mutlu mu olmak istiyorsun?
Her arkandan konuşana kulak asma,
Her sözü veren sözünü tutar sanma,
Her tanıştığın insanı kendin gibi bilme,
Kimseye hak ettiğinden fazla değer verme,
Mutsuz edeni değil, huzur vereni bil...
Bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken, sen hiç ol. Menzilin yokluk olsun. İnsanın çömlekten farkı olmamalı. Nasıl ki çömleği tutan dışındaki biçim değil, içindeki boşluk ise, insanı ayakta tutan benlik zannı değil hiçlik bilincidir.
Anladım ki: İnsanlar;
Susanı korkak.
Görmezden geleni aptal.
Affetmeyi bileni çantada keklik sanıyorlar.
Oysa ki; biz istediğimiz kadar hayatımızdalar.
Göz yumduğumuz kadar dürüstler ve sustuğumuz kadar insanlar...